Առանց Գիտնալու Թէ Ուր

Եբր. 11:1-3, 8-10

Հաւատքը շատ քիչ կապ ունի, նոյնիսկ կապ չունի յստակ, որոշ եւ տեսանելի բաներու հետ: Սակայն այս չէ մօտեցումը մերօրեայ շատ մը կրօններուն եւ հաւատացեալներուն: Այսուհանդերձ այդ հիմնական ճշմարտութիւն է, որուն վրայ Եբրայեցիներու նամակին համարները հիմնուած են: Հաւատքը որոշ, յստակ եւ երեւելի բաներու հետ առնչութիւն չունի: Թերեւս կը փափաքինք որ տարբեր ըլլայ, բայց չէ:

Ոմանք կը փափաքին այս նիւթին տարբեր, պարզուած եւ դիւրին մօտեցում ունենալ:

Հաւատքը այդպէս չէր Աբրահամի պարագային: Ահա մեծ մարդ մը, բայց տակաւին հօրը ընտանիքին հետ, հօրը տան մէջ:

Աբրահամ ընտանիքին Ուր-էն Խառան երթալուն մէջ բաժին ունեցաւ: Իր հայրը Թարա շարունակեց ամբողջ ընտանիքին որոշումներու պատասխանատւութիւնը կրել: Թէեւ Աստուած անծանօթ չէր Աբրահամի, բայց զարմացաւ երբ Ան տեղեկացուց իրեն թէ փոփոխութիւն մը պիտի ըլլայ, եւ քիչ ժամանակ ետք ուրիշ փոփոխութիւն մը: Աստուած ըսաւ «Քու երկրէդ եւ քու ազգականներէդ ու քու հօրդ տունէն գնա այն երկիրը՝ զոր ես քեզի պիտի ցուցնեմ: Թարա Խառանէն աւելի անդին պիտի չերթար, սակայն Աբրահամ իր կնկան հետ պատրաստ էր երթալու:

Թարա հաւանաբար հարցուց «Բայց ո՞ւր պիտի երթաս», «Աստուած ցոյց պիտի տայ» խեղդուած ձայնով մը պատասխանեց Աբրահամ, անոր որ ընտանիքին մէջ գլխաւոր որոշումներ առնողն էր, նոյնիսկ հոգեւոր որոշումները:

Արդեօք կ’ըզգա՞ս խօսակցութեան ծանրութիւնը, երբ Աբրահամ հաստատակամ էր, հակառակ անորոշութիւններուն, Աստուած իսկապէս խօսած էր: Աստուած իրապէս խօսած էր, յիշեցնելով հնազանդութեան օրհնութիւնները, անոնցմէ մէկը՝ աւելի մեծ օրհնութիւն իրեն եւ իր ընտանիքին: Եւ Աբրահամ Խառանէն հեռացաւ առանց գիտնալու թէ ո՞ւր կ’երթայ:

Ինչո՞ւ, ինչո՞ւ կամեցաւ այսպիսի քայլ մը առնել, երբ եօթանասունհինգ տարեկան էր: Շատ բան չունէր, կինը, Ղովտը, քանի մը ծառաներ եւ քիչ մըն ալ ապրանք: Կարծես ուրիշներ ալ ներշնչուած ու համոզուած իրենց հետ ճամբայ ելան, դրդապատճառը Աբրահամի հաւատքն էր:

Ըստ Եբրայեցիներու նամակին Աբրահամ հաւատքի պատմութեան մէջ կեդրոնական անձնաւորութիւն մըն է: Ան վտանգեց իր կեանքը, իր ընտանիքին կեանքը եւ վստահ չէր թէ ինչո՞ւ: Հակառակ այս ապացոյցին շատ մը աստուածաբանութեան հեղինակներ իրեն օրինակելի կը նկատեն: Կրնանք նայիլ իրեն որ հաւատքի կեանք մը ցոյց կու տայ, այդ հաստատուած չէ տեսանելի, որոշ եւ յստակ երեւոյթներու վրայ:

Մենք կ’ուզենք ամէն տեսակի անորոշութիւններ մեր կեանքերէն վերցուին, նամանաւանդ երբ դրամական ներդրում մը կը կատարենք, շահագործութեան դնելով գումար մը, չենք ուզեր վտանգուած ըլլայ այլ ապահովութիւն կը փնտռենք:

Աբրահամ վստահ չէր թէ ինչո՞ւ եւ յստակօրէն չէր գիտեր թէ ո՞ւր պիտի երթայ, բայց Աստուծոյ իրեն հետ ըլլալու մղիչ վստահութիւնը ունէր: Երբ կը շարժինք Աստուծոյ կամքով կ’ունենանք Իր առաջնորդութիւնը, որովհետեւ խոստացած է մեզի հետ երթալ, ըլլալու մեզի հետ, օրհնելու մեզ եւ մեր միջոցով օրհնելու ուրիշները: Աստուած միայն մէկ բան չի խոստանար, այդ ալ մանրամասնութիւններու ցանկը, պարզապէս վնասն ու վտանգը նուազեցնելու համար:

Որպէս հաւատքի անձեր, բոլորս ալ շարունակ պէտք ունինք հաւատքի քայլեր առնելու: Մենք հաւատքով կը քալենք, դիւրին չէ ու հասկնալն ալ յստակ չէ: Հետեւելով Աբրահամի առաջնորդութեան, ահա այս խումբը հասաւ Քանան: Ինչո՞ւ հոս, Աբրահամ չէր գիտեր, սակայն մղիչ վստահութիւնը ունեցաւ թէ այս է շիտակ վայրը: «Աբրահամ այս երկրէն մինչեւ Սիւքէմի տեղը մինչեւ Մօրէի կաղնին անցաւ…» Ծննդոց 12:6:

Կարդալով այս համարը «երկրէն մինչեւ Սիւքէմ», արդեօք որքա՞ն ժամանակ առաւ…եւ դժուարութի՞ւնը եւ շփոթութի՞ւնը, երբ օրէ օր յստակ ու վստահ ուղղութիւն չկար:

Երբեմն մենք ալ նման ապրումներու մէջ կ’ըլլանք երբ հաւատքի քայլ կ’առնենք, կը քալենք ու կը քալենք ուղղութեան մը վրայ, պարզապէս ունենալով մղիչ առաջնորդութիւն մը: Օրեր, շաբաթներ ու ամիսներ կ’անցնին, յստակ, հաստատ, որոշ ու բացայայտ բան մը չկայ, միայն հաւատքդ օգնած է քեզի երթալու, եւ Աստուծոյ վստահելով երթը շարունակելու:

Եբրայեցիներու նամակին հեղինակը կը յիշեցնէ մեզի թէ Աբրահամ Քանանու երկրին մէջ ապրեցաւ որպէս «պանդուխտ»: Դիւրին բան չկայ, ոչ ալ վարձատրութիւն կայ, Աստուած առաջնորդած է, որպէսզի Քանանու երկիրը Աբրահամի սերունդներուն ըլլայ:

Աբրահամ, որպէս հաւատքի մարդ, յայտնաբերեց որ հաւատքի գնահատականը անմիջապէս պիտի չունենայ: Անշուշտ ժառանգութեան խոստումը բլուրին վրայ հանգստաւէր պալատ մը չէ եւ ոչ ալ ոսկի փողոցներ, նոյնիսկ պիտի չլսէ «ապրիս բարի ու հաւատարիմ ծառաս» խօսքը:

Եթէ միայն կերդրոնանանք վերջնական գնահատանքին, անպայման պիտի կորսնցնենք կեանքի նուէրները եւ հաւատքը որ մեզի հոն կը հասցնէ:

Աբրահամ յայտնաբերեց հաւատքի գլխաւոր գնահատականը, Աստուծոյ հետ քալել է ամբողջ ճամբու ընթացքին, իր բոլոր մարտահրաւէրներով, յուսահատական պահերով եւ ձախողութիւններով: Հաւատքով քալելը ինքնին վարձատրութիւն է : Առօրեայ քալուածքով կ’ունենանք պատեհութիւնը ճանչնալու Իրեն եւ հասկնալու Իր ներկայութեան զօրութիւնը:

Որովհետեւ ամբողջական, մանրամասն ուղղութիւններու ցանկ մը չէ տրուած, երբ ձեռնարկած ենք այս հաւատքի ճամբորդութեան, այդ իսկ պատճառով շարունակաբար Աստուածոյ հետ հաղորդակցութեան մէջ կը մնանք:

Արդար ըլլալու համար, ըսենք թէ միայն երկու սերունդներ ետք կը բացայայտուի Աբրահամի շիտակ քայլ առնելը:

Հաւատքը յստակօրէն անձնական է, բան մը չէ որ ուրիշներ որոշում կը կայացնեն մեզի համար: Մենք ենք մեր ընտրութիւններով, Աստուծոյ առջեւ պիտի որոշենք եւ ապրինք մեր ընտրութեան հետեւանքներով կամ արդիւնքներով:

Հաւատքով ապրելու համար պէտք է գիտակցիլ թէ Աստուծոյ ժողովուրդը, հաւատքի ժողովուրդ է, միշտ պանդխտական, օտարական կեանք մը ունի. երբեմն կ’օրհնուի յիշեցնելով Աստուծոյ ներկայութիւնն ու առաջնորդութիւնը, բայց միշտ օտարներ են, կըսպասեն խոստումներու վերջնական կատարումին:

Աբրահամ շարունակեց երթալ, նաեւ մենք, հաւատքի ժողովուրդը կը շարժի, նստիլ չկայ, որովհետեւ Աստուած տակաւին կը խօսի եւ կը ղրկէ: Վայրեր կան ուր Իր անունով հոգիներու պէտք է հասնինք, խօսինք ու դպչինք:

Մինչ կ’անցնինք փառք կու տանք, որովհետեւ հաւատք ունինք, ինչպէս Աբրահամ ունեցաւ, օր մը բոլորիս համար խճանկարի քարերը սքանչելի կերպով միատեղ պիտի քան, երբ հաւատքի ճամբորդութեան մէջ մեր բաժինը կ’ունենանք:

 

© 2022 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 30,  Թիւ 244

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).

Candlelight Concert

On the evening of May 21st, AEBC hosted our very first Candlelight Concert. The sanctuary stage and aisles were adorned with flickering battery-operated candles while the overhead lights projected a blue glow to mimic and outdoor evening feeling.

The evening featured solo vocal selections by Anna Stefanidi and violin performances by Anna Yeghiazaryan.

The reception was held in the social hall afterwards with many delectable desserts and finger foods for guests to enjoy. Proceeds from this concert went towards the VBS program.


Փառապանծ Յոյսեր

Երկու տարիներ, 2020–նն ու 2021-ը ետեւ մնացած են:

Արդեօք կ’ուզե՞նք վերատեսութեան ենթարկել այդ տարիները: Տարիներ լեցուն պրկումներով, քստմնումով, վախերով, ցնցումներով եւ անորոշութիւններով—ժահր, գողութիւն, մարդասպանութիւն, Արցախեան պատերազմ, մահեր, կասեցուած տնտեսութիւն, արգելափակուած վիճակ, ցոյցեր, ու քաղաքական պայքար, պարզապէս կը թուենք քանի մը հատը:

Կարծես թէ այդ երկու տարիները ի յայտ բերին մարդոց լաւագոյնն ու յոռեգոյնը: Լաւագոյն ժամանակներ էին աղօթքի, յարաբերութեան, վկայութեան եւ բարի գործերու. Միեւնոյն ատեն՝ յորեգոյն ժամանակներ էին տունը բանտարկուելու, սահմանափակ երուզերի, հեռաւորութիւն պահելու եւ դիմակով պտտելու, ստիպողաբար ունենալով տարօրինակ ապրելակերպ մը:

Հակառակ քաոսային վիճակներուն ու բացասական երեւոյթերուն, Նոր Տարուան, 2022-ի համար յոյս ունիմ:

Նախ կ’ուզեմ յստակացնել թէ յոյս ուր չեմ դներ: Ոչ քաղաքական լուծումներու, ոչ տնտեսական դրական տեղաշարժերու, ոչ մարմնական առողջութիւններու եւ ոչ ալ ազգային կամ եկեղեցական տպաւորիչ լուրերու վրայ: Անշուշտ քաղաքականութիւնը իր տեղն ու ընթացքը եւ որոշ ազդեցութիւնը ունի մեր կեանքերուն վրայ, ինչպէս նաեւ տնտեսական, մարմնաւոր, ազգային ու եկեղեցական բարի տեղեկութիւնները: Սակայն ճշմարիտ յոյսը պարագաներէն եւ մարդկային զգացումներէ վեր է, կու գայ վերէն, Աստուծմէ:

Թերեւս վախի մէջ կը գտնուինք, Նոր Տարին բացայայտ բան մը չունի, ամէն բան գոց է ու տարտամ: Եսայ. մարգարէն 41:10-ով կ’ըսէ, «Մի’ վախնար, քանզի ես քեզի հետ եմ, մի’ զարհուրիր, վասնզի ես քու Աստուածդ եմ, քեզ պիտի զօրացնեմ եւ քեզի օգնութիւն պիտի ընեմ»:

Կ’ըսեն թէ «մի վախնար»ը Աստուածաշունչին մէջ յիշուած է 365 անգամներ, այսինքն տարուան ամէն մէկ օրուան համար, ի բացառեալ նահանչ տարիէն: Բայց այս խոստումները «կիֆդ քարթի» (gift card) նման են, թերեւս տօնական օրերու եւ այլ առիթներով ստացար: Շատեր մոռնալով զանոնք չեն գործածեր: Տեղեկութիւններու համաձայն անցեալ տարուան ընթացքին երեք պիլիոն արժող քարթեր չեն գործածուած:

Նման կիֆդ քարթերու, Աստուծոյ խոստումները ազդեցութիւն չեն ունենար մեր կեանքերուն վրայ, եթէ զանոնք չգործածենք: Եւ Աստուծոյ խոստումներէն «գործածելու» կերպը, պարզապէս վստահութիւն ունենալ է, թէ Ան Իր խոստումը պիտի պահէ ու կատարէ:

Վստահ եմ որ դուն Աստուածաշունչէն խոստումներ ունիս, որոնց կը կառչիս, որոնք առօրեայ հացի նման եւ գուցէ աւելի կեդրոնական տեղ ունին քու կեանքիդ մէջ: Իմ նախասիրածներէս մէկը կը գտնուի Երեմ. 29:11-ի մէջ, «Քանզի ես ձեր վրայով խորհած խորհուրդներս գիտեմ, կ’ըսէ Տէրը, անոնք ձեր յուսացած վախճանը ձեզի տալու համար խաղաղութեան խորհուրդներ են եւ ոչ թէ չարիքի»:

Չափազանց կը սիրեմ երբ Աստուած զարմանալի կերպով կ’ըսէ, «խորհած խորհուրդներս գիտեմ»:

Իրողութեան մէջ ամենակարող Աստուծոյ նոյնիսկ սլացող խորհուրդ ունենալը իմ մասիս պապանձեցնող է: Աստուած չըսէր «Ներկայիս խորհուրդ մը գիտեմ քու մասիդ», հապա կ’ըսէ «գիտեմ խորհուրդներ, որոնք կը խորհիմ քու վրայովդ»:

Արդեօք քանի՞ խորհուրդներ են: Աստուածաշունչի համաձայն, աւելի են քան ծովեզերքի աւազի հատիկները, «Եթէ համրեմ զանոնք՝ աւազէն շատ են» Սաղմ. 139:18:

Սակայն կը հարցնեմ, Աստուած ինչպի՞սի խորհուրդներ կը խորհի իմ մասիս: Ան կը վստահեցնէ ինծի թէ այդ «խորհուրդները խաղաղութեան խորհուրդներ են եւ ոչ չարիքի», խորհուրդներ տալու ապագայ եւ յոյս:

Տարիներ առաջ առաջին զաւակս փոքր էր եւ միասին խաղալիքներու խանութ մը այցելեցինք, աջ ու ձախ նայելէ ետք ըսաւ, հայրիկ, ինչու իմ փոխարէն դուն չես որոշեր: Իր խօսքը սիրտս ջերմացուց, եւ ինծի համար մեծ հաճոյք էր զաւկիս տալու լաւագոյնը: Խորհեցայ որ իմ տուածս իր ընտրածէն աւելի լաւ պիտի ըլլար:

Երբեմն վախով ու կասկածով լեցուած կ’ըլլանք նմանօրինակ բան մը Աստուծոյ ըսելու: Որովհետեւ կը խորհինք թէ Աստուած կծծի է ու կոշտ, եւ կ’ուզէ մեր կեանքերը քանդել, մինչ հակառակը շատ աւելի ուղիղ է:

Աստուած մեր վրայ չէ բարկացած, Ան մեզի կը սիրէ եւ Իր ծրագիրը մեզի համար աւելի գերազանց է քան մեր ծրագիրը:

Հաւանաբար Աստուծոյ փափաքը տարին սկսելու, մեզի համար ըսենք, «Ով հայր, դուն ընտրէ ինծի համար»:

Չեմ գիտեր այս Նոր Տարին ինչեր ունի իր մէջ, մէկ բան յստակ է ու բացորոշ, իմ երկնաւոր Հայրս գիտէ:

Եկէք չվախնանք, անորոշ օրերը վստահինք Աստուծոյ:

Կարդացած եմ Աստուածաշունչի վերջին էջը: Վերջաւորութեան ամէն բան լաւ է, որովհետեւ Աստուած ապագայ մը եւ յոյս մը ունի մեզի համար:

Վստահօրէն կ’ըսեմ, ես յոյս ունիմ այս տարուան համար, ունիմ փառապանծ յոյսեր, միշտ ապաւինելով մեր հզօր Աստուծոյն:

 

© 2022 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 30,  Թիւ 243

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).

Christmas Tea with Carols

December 17, 2021 The social hall was festive, a great table spread was arranged with bite-sized pastries, savory favorites, fresh coffee and cinnamon spice tea. We enjoyed great fellowship as we sang Christmas carols and listened to a Christmas message given by Rev. Joseph Matossian.

Rev. Shanlian announced a generous gift of $10,000.00 donated by Rev. John Melkonian and family to AEBC in honor of Rev. Melkonian’s 90th birthday.

The day was full of smiles and songs as Anna Stefanidi sang a Christmas rendition of “Hallelujah”, the Armenian version of “Mary, Did You Know?”, and the Christmas classic, “O Holy Night”.

Toy Drive & Movie Night

Քրիստոսի Մարմնաւորուիլը

Գաղատացիս 4:1-7

Երբ Յիսուս Քրիստոսի մարդեղութեան մասին կը խորհինք, անոր պատմական տեղեկութիւնները երեք աւետարաններուն (Մատթէոս, Ղուկաս եւ Յովհաննու) –ի մէջ ունինք: Այս տրուած ծանօթութիւնները ոչ մէկ ձեւով հակասական են, հապա իրար ամբողջացնող են եւ պէտք է միասին առնել, որպէսզի մեր Փրկչին ծնունդին ամբողջական պատկերը ունենանք:

Մինչ Աւետարանիչները Աւետարաններով մեզի կը ներկայացնեն մարդեղութեան պատմական տեղեկութիւնները, Պօղոս առաքեալ Գաղատացիներու 4-րդ գլուխով կու տայ դէպքին վարդապետական բացատրութիւնը: Ուշադրութեամբ հետեւելով պիտի կռահենք երեք հիմնական ճշմարտութիւններու շեշտադրումը:

Ա. Մարդեղութեան ժամանակը, Աստուած ե՞րբ Իր Որդին ղրկեց.-

Ե՞րբ տեղի ունեցաւ այս դէպքը: Մատթէոս աւետարանիչը կ’ըսէ թէ տեղի ունեցաւ «Հերովդէս Թագաւորի օրերուն»: Մենք մեր օրացոյցներէն գիտենք որ մօտաւորապէս երկու հազար եւ աւելի տարիներ առաջ էր, երբ Աստուած Իր Որդին աշխարհ ղրկեց. սակայն Գաղատացիս 4:4-ի մէջ կը տեղեկանանք «ժամանակի լեցուելուն» էր:

Աստուած ստեղծագործութեան մէջ ժամանակացոյցով գործեց եւ Ծննդոցի առաջին երկու գլուխները կ’ապացուցեն այդ: Ստեղծագործութեան աշխատանքին մէջ ծրագիր մը կար, կարգ կանոն եւ կերպ, նոյնը ճիշդ է փրկագործութեան պարագային, որ կ’ընդգրկէր Իր Որդին ղրկել նմանութեամբ մեղանչական մարմինի:

Աստուած նշանակեց փրկագործութեան ժամանակը ամէն մանրամասնութիւններով եւ այս ժամանակը նշանակուած էր անցեալ յաւիտենականութեան: Ճշգրիտ ժամանակն ալ նախապէս ըսուած էր, Յիսուսի ծնունդէն չորս հազար տարիներ առաջ (Ծննդոց 3:15):

Աստուածային տեսանկիւնէն դիտելով Յիսուս եկաւ ճիշդ ժամանակին, երբ աշխարհ պատրաստ չէր բարոյապէս, հոգեւորապէս, քաղաքականապէս, կրօնապէս եւ ազգայնապէս, սակայն պէտք ունէր: Ներկայիս լաւ է յիշել որ Աստուած տակաւին ժամանակացոյցով կը գործէ:

Բ. Մարդեղութեան Բնոյթը – Աստուած Ի՞նչպէս Իր Որդին ղրկեց.-

Ասիկա յայտնուած է երեք արտայայտութիւններով, Գաղատացիս 4:4-ի մէջ:

Առաջին, «Աստուած ղրկեց Իր Որդին», գլխաւոր գործողը Աստուած Ինքն է, երբ կը հետեւինք Յովհաննու 3:16-ի այդ աւելի կը յստականայ, եւ նայելով Սաղմոս 40:7-ին կը նկատենք որ կ’ակնարկէ Յիսուս Քրիստոսի նախագոյութեան:

Երկրորդ, «Կնոջմէ եղաւ (ծնաւ)», Տէր Յիսուս «կնկայ սերունդէն» էր: Երբ երկիր եկաւ Իր աստուածութիւնը մարդկութիւն հագած էր, որովհետեւ Ան Աստուած- մարդ էր եւ ոչ թէ մարդը որ Աստուած եղաւ: Կնոջմէ եղաւ եթէ ոչ ուրիշ ի՞նչ ձեւով ոեւէ մէկը կրնայ այս աշխարհը գալ ի բացառեալ «ըլլալով» կամ կնոջմէ ծնելով: Այս արտայայտութեամբ կը հռչակուի որ Տէր Յիսուս յատուկ էր անձով եւ Իր ծննդեան կերպով:

Երրորդ- «Օրէնքին տակ մտաւ»

Իր մարմինի օրերուն, մեր Տէրը ենթակայ էր .-

ա. Ծիսական օրէնքին, որովհետեւ Ան թլփատուեցաւ եւ տաճար բերուեցաւ, Ան տաճարին մէջ պաշտեց եւ տաճարին տօնակատարութիւններուն  մասնակցեցաւ, «երբ ութը օրերը լման եղան մանուկը թլփատուեցաւ…» (Ղուկ. 2:21):

բ. Ընկերային օրէնքին, Ան ենթակայ էր Իր ծնողքին «եւ իջաւ անոնց հետ ու գնաց Նազարէթ, եւ անոնց հնազանդ էր…» (Ղուկ. 2:51):

գ. Բարոյական օրէնքին, Ան ամէն քայլափոխի օրէնքը պահեց: Ինք յայտարարեց որ չէ եկած «օրէնքը քանդելու այլ կատարելու»:

Պահ մը խորհինք Իր իսկ սահմանափակումը, փառաւոր Աստուածը օրէնքին ենթակայ կ’ըլլայ:

Գ. Մարդեղութեան Նպատակը – Աստուած ինչո՞ւ Իր Որդին ղրկեց.-

Տէր Յիսուս ինչո՞ւ պէտք ունէր երկինքէն երկիր գալու եւ ծնելու Բեթլէհէմի մսուրին մէջ: Գլխաւոր երեք նպատակներ կան, որոնք յիշուած են Գաղատացիս 4:5, 6 եւ 7-ի մէջ:

ա. Ան եկաւ որպէսզի փրկուինք (5րդ համար): Այս պարագային փրկել կը նշանակէ օրէնքին գերութենէն եւ անէծքէն ազատել: Օրէնքին անէծքը պատիժն է որ կու գայ, որովհետեւ մենք օրէնքը կոտրած ենք եւ հետեւաբար անէծքի տակ ենք ու պատիժի վտանգին առջեւ: Բայց Յիսուս Քրիստոս եկաւ մեզի օրէնքին անէծքէն փրկելու, ու այս գործը Իր կեանքը տալով եւ Գողգոթայի վրայ Իր արիւնը թափելով: Փառք Աստուծոյ այս սքանչելի, սիրայօժար, անզուգական գործին համար:

բ. Ան եկաւ որպէսզի որդեգրութիւնը ընդունինք (5րդ համար): Աստուծոյ նպատակը մարդեղութեան մէջ, մեզի Աստուծոյ որդիներ ընելն էր եւ այս որդիութիւնը հիմնուած է փրկագործութեան վրայ, «փրկէ, որպէսզի ընդունինք կամ ստանանք…»: Աստուածոյ Որդին եղաւ մարդու որդի, որպէսզի մարդոց որդիները կրնան Աստուծոյ որդիներ ըլլալ: Ուրեմն որո՞նք են Աստուծոյ որդիները: Անոնք են որոնք որդեգրութեան Հոգին ունին իրենց սրտերուն մէջ «Աստուած Իր Որդւոյն Հոգին ձեր սրտերուն մէջ ղրկեց (6րդ համար):

գ. Ան եկաւ որպէսզի Յիսուս Քրիստոսով Աստուծոյ ժառանգորդներ ըլլանք (7րդ համար):

Երբ Հռովմայեցիս 8-ին կը նայինք, ուր մենք Յիսուս Քրիստոսի հետ ժառանգակիցներ ենք, որովհետեւ Ան բաժնեկցեցաւ մեր մարդկութիւնը բոլոր յետագայ տառապանքներով, որոնք Իր բաժինը եղան, որպէսզի մենք Իր շնորհքով եւ Իր վրայ եղած հաւատքով բաժնեկցինք Իր փառքը: Ղուկաս 15-ի առակով հայրը իր մեծ որդիին ըսաւ, «Դուն միշտ ինծի հետ ես եւ ինչ որ ունիմ քուկդ է»: Ահա այս է որ մեր Հայրը կ’ըսէ Իր որդիներէն ամէն մէկուն, քեզի եւ ինծի, եւ կու տայ փրկութիւն, որդեգրութիւն եւ ժառանգակցութիւն, ասոնք մեծագոյն նուէրներն են որոնք կրնանք ունենեալ, ուստի ցնծանք եւ խայտանք:

 

© 2021 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 29,  Թիւ 242

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).

96th Anniversary & Thanksgiving Dinner

AEBC Women Delight In God’s Grace

Անսահման Կարելիութիւններ

«Ինծի կանչէ ու քեզի պատասխանեմ, եւ քեզի մեծ ու խորին բաներ պատմեմ, զորոնք դուն չես գիտեր» Երեմեայ 33:3

 

Աստուծոյ կոչն ու հրաւէրն է, որպէսզի փրկուածներ աղօթեն, եւ մեղաւորներ աղօթեն փրկութեան համար:

Նոյնիսկ Աստուածաշունչի պարզ ընթերցող մը կը յայտնաբերէ անոր էջերուն վրայ, որ այրեր եւ կիներ որոնք աղօթեցին, իրենց աղօթքներուն պատասխանը ստացան: Որպէսզի հիմնաւորենք այս միտքը պէտք է մտաբերենք ու խորհինք որոշ անուններու մասին, Աբրահամ, Մովսէս, Աննա, Սամուէլ, Դաւիթ, Դանիէլ եւ ուրիշներ Հին Կտակարանէն, Պետրոս, Պօղոս եւ Յովհաննէս Նոր Կտակարանէն:

Այս բոլոր օրինակներէն աւելի երբ կը կարդանք Աստուածաշունչը կը գտնենք աղօթելու քաջալերութիւն եւ նոյնիսկ պատուէր:

Պահ մը մտածենք մեր Տէրոջ չորս Աւետարաններուն մէջ աղօթքի մասին ըսածներուն եւ առաքեալներուն կողմէ նամակներուն մէջ տրուած աղօթքի առանձնաշնորհին եւ պատասխանատուութեան մասին:

Ճշմարիտ ու ճշգրիտ արտայայտութիւն է ըսել թէ Աստուածաշունչը աղօթքի դասագիրք մըն է, ցոյց կու տայ ո՞վ կրնայ աղօթել, ինչո՞ւ պէտք ունի աղօթելու, ե՞րբ պէտք է աղօթէ եւ ի՞նչ կը պատահի երբ աղօթէ: Այս բոլորէն ետք հրաւէր կու տայ մեզի եւ կը քաջալերէ աւելի աղօթելու համար:

Երեմեայի վերոյիշեալ համարը կը յուշէ եւ կը հռչակէ աղօթքի անսահման կարելիութիւնները: Երբ կը խորհինք այս մասին թող Աստուած ոչ միայն աղօթքի հաւատալու ծարաւը դնէ մեր մէջ, այլ նաեւ իսկապէս մեզի աղօթողներ ընէ, որովհետեւ մենք երկնաւոր Հայր մը ունինք, Ան կը սիրէ լսել ու պատասխանել մեր աղօթքներուն:

Նախ պէտք է նկատի առնենք թէ ամէն աղօթք երկու կողմ ունի, մարդկային եւ աստուածային. տարբեր խօսքով՝ խնդրող կողմ եւ պատասխանող կողմ: Եթէ աղօթքը երկու կողմ ունի, ուրեմն ցոյց կու տայ թէ աղօթքը միշտ ալ պայմանաւոր է, որպէսզի Աստուած ընէ Իր բաժինը, մարդը, ես եւ դուն, պէտք է ընենք մեր բաժինը, Յակոբոս կ’ըսէ «չունիք, որովհետեւ չէք խնդրեր»:

Ա. Մեր Բաժինը – Կանչել

Ի՞նչ է մեր բաժինը, արդեօք կ’ընդգրկէ ձե՞ւ մը, կամ միայն Քրիստոնեայ եղողներ կրնա՞ն աղօթել, եւ կամ երկար ժամանակ աղօթքի դպրոցի մէջ ըլլա՞լու ենք, նախ քան ընդունելի կերպով մօտենալը Աստուծոյ: Մարդուն բաժինը ամփոփուած է երկու բառերով «Ինծի կանչէ», պարզօրէն մեր բաժինն է Աստուծոյ կանչել: Ստեղծուածը Ստեղծիչին կը կանչէ, զաւակը հօրը քով կու գայ ու կը յայտնէ իր պէտքերը:

Ո՞ւր կը սկսի աղօթքը: Եթէ ծնրադրեմ մեծ ծանրաբեռնաւորուածութեամբ եւ աղօթեմ Աստուծոյ, բան մը որ ես կ’որոշեմ ընել ու կ’ընեմ: Ա՞յդ է աղօթքը: Երբ կ’աղօթենք միշտ ալ Աստուած առաջին քայլը կ’առնէ, Հռովմ. 8:26 «Հոգին ալ օգնութեան կը հասնի մեր տկարութիւններուն, որովհետեւ ինչ բանի համար աղօթելու ենք ըստ արժանւոյն չենք գիտեր…»: Մենք չենք գիտեր, Սուրբ Հոգին կու գայ ու կը սորվեցնէ: Միշտ յիշելու ենք, ճշմարիտ աղօթքի աղբիւրը Աստուած Ինքն է:

Աղօթքին Պարզութիւնը – Աստուած կ’ըսէ «Ինծի կանչէ» : Արդեօք կրնա՞ս «կանչէ» էն աւելի պարզ բան մը գտնել: Մեզի կը յիշեցնէ վախցող մանուկը որ իր մայրը կ’ուզէ, ի՞նչ կ’ընէ, կը կանչէ: Աղօթքը հոգիին փափաքն է: Կանչելը երբեմն ձայնաւոր է եւ շատ յաճախ ալ անձայն:  Կարճ նախադասութիւն մը, Պետրոս աղաղակեց «Տէր ազատէ զիս»:

Բ. Աստուծոյ Բաժինը – Պատասխանել

Ի՞նչ կը պատահի երբ մարդը կը կանչէ: Ահաւասիկ Աստուծոյ խոստումը՝ «պիտի պատասխանեմ»: Այսինքն երբ կը պատասխանենք Աստուծոյ հրաւէրին, Իր կողմէ պատասխան կայ: Գրեթէ անկարելի է աղօթել եւ պատասխան չունենալ:

Ան կը խոստանայ որոշ պատասխան– ուշադրութիւն ըրէ «պիտի պատասխանեմ»ին:

Երկրաւոր կեանքի ընթացքին շատ բաներու կը հաւատանք, ու հիմա ժամանակն է որ աւելի Աստուծոյ Խօսքին հաւատանք: Եթէ ինծի ըսես բարի նպատակի մը համար նուիրատուութիւն կ’ընե՞ս, հաւանաբար ըսեմ, այո, ինչու չէ հիմա իսկ չէք մը կը գրեմ: Ուստի չէք մը կը հանեմ, կը լեցնեմ, որու եւ որքան եւ ստորագրելով վարի անկիւնը քեզի կը յանձնեմ: Դուն նուիրատուութիւնը ստանալուդ վստահութիւն ունիս:

Այո, մարդուն խօսքին կը հաւատանք: Ի՜նչ սքանչելի պիտի ըլլայ եթէ Աստուծոյ ըսածին ալ հաւատանք: Ամբողջ ստեղծագործութեան մէջ պատճառ մը չկայ որ Աստուած Իր խոստումէն հրաժարի:

Չորս բառեր կան կապուած Աստուծոյ պատասխանին—Կրնանք ուղղակի պատասխան ստանալ, կրնանք տարբեր պատասխան ստանալ (մեր ակնկալածէն), յետաձգուած պատասխան եւ մերժողական, Աստուած կ’ըսէ ոչ:

Ան կը խոստանայ անձնական պատասխան – «Ինծի» եւ «քեզի»

Մեծագոյն աղօթքի պատասխանը նիւթական օգուտներ ունենալ չէ, նոյնիսկ ոչ հոգեւոր օրհնութիւն: Եթէ իսկապէս նոր ինքնաշարժի պէտք ունիս, լաւ է աղօթել եւ հիանալի է երբ պատասխան կ’ունենաս: Սակայն մեծագոյն աղօթքի պատասխանը Տէրոջը յայտնութիւնն է, ներքին վստահութիւն կու տայ երբ Աստուած ինքզինք կը յայտնէ: Յիսուս կ’ըսէ, «Կ’ըսեմ ձեզի, խնդրեցէք ու պիտի տրուի»:

Ան կը խոստանայ տեսանելի պատասխան – «պիտի ցուցնեմ»

Ասիկա մեզի կը յիշեցնէ Մտթ. 6:6 «…քեզի յայտնապէս հատուցում պիտի ընէ» Մինչեւ հիմա ամէն բան անձնական էր ու գաղտնի, ուրիշ ոչ մէկը գիտէ, «քու հայրդ որ գաղտուկը կը տեսնէ յայտնապէս քեզի հատուցում պիտի ընէ»: Աղօթքը գաղտնի բան մըն է, բայց երբ գաղնապէս կ’աղօթես, Տէրոջը կողմէ հրապարակաւ  աղօթքի պատասխանը պիտի լսես: Ուրեմն Տէրը կը պատասխանէ մեր աղօթքերուն տալով որոշ, անձնական ու տեսանելի պատասխան: Եւ ուշադրութիւն ընենք, Ան կը խոստանայ «մեծ ու խորին» բաներ, «մեծ» կը նշանակէ անհասկնալի, այսինքն երբ կ’աղօթենք Աստուած բաներ կ’ընէ, որոնք ուրիշ ոչ մէկը կրնայ ընել: Ծննդ. 18:14-ով հարցումը կ’ըսէ «Տէրոջը առջեւ դժուարին բան կա՞յ արդեօք, «խորին», անբացատրելի: Օրինակի համար Դանիէլ կրցաւ գաղտնիքներ յայտնել, Եղիա կրցաւ անձրեւը կեցնել, Եղիսէ զօրութիւն ստացաւ եւ հիւանդը կենդանացուց, Պետրոս բանտէն դուրս քալեց ի պատասխան եկեղեցւոյ աղօթքին:

Աստուած կը խոստանայ «մեծ ու խորին» պատասխան մեր աղօթքներուն:

Ի՜նչ գեղեցիկ հրաւէր է երբ կ’ըսէ-ինծի բեր ամենէն դժուար պարագան, մեծագոյն հարցերդ, դժուարին բան չկայ ինծի:

Կարեւոր բան մը եւս, ոչ միայն կը խոստանայ որոշ, անձնական, տեսանելի եւ մեծ պատասխան, նաեւ ջախջախիչ պատասխան, «զոր դուն չես գիտեր»: Երբ Աստուած կ’ըսէ «դուն չես գիտեր» ըսել կ’ուզէ ամէն պատասխան նախկինէն աւելի մեծ պիտի ըլլայ: Եկուր Ինծի ու փաստէ, «բերանդ լայն բաց եւ ես պիտի լեցնեմ» (Սաղմ. 81:10)

Աստուած հոյակապ, տուող, նուիրող եւ պատասխանող Աստուած է, դո՛ւն աղօթէ:

 

© 2021 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 29,  Թիւ 241

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).

Fall & Winter Missions