Commendation for ‘Boundless Blessing’ from Rev. Dr. Vahan Tootikian


Սիրելի Տիգրան եղբայր,

Սիրով եւ շնորհակալութեամբ ստացած ենք
Անսահման Օրհնութիւն վերտարութեամբ մակագրուած գիրքդ: Արդէն Ռօզէթն ու ես սկսած ենք փոխն ի փոխ կարդալ զայն:

Սոյն հատորը արտաքնապէս գեղեցիկ է եւ քաշողական: Իսկ ներքնապէս, իր բովանդակութեամբ ալ խորիմաստ եւ օգտաշատ գիրք մըն է: Թէեւ ամբողջ գիրքը կարդալու առիթը չունեցայ, բայց կարդացած յօդուածներս օգտակար եւ օրհնաբեր գտայ:
  Ռօզէթն ու ես մեծապէս կը գնահատենք տարած աշխատանքդ: Հովուական բազմազբաղ գործերուդ կողքին, գիրք գրել եւ հրատարակել թէ’Ատուածահաճոյ ու ազգաշէն ծառայութիւն մըն է: Վարձքդ կատար, գրիչդ դալար:


Տիրաւանդ սիրով եւ եղբայրաբար,
Վահան Յ. Թութիկեան

Rev. Dr. Vahan H. Tootikian is the Minister Emeritus of the Armenian Congregational Church of Greater Detroit and the Executive Director of the Armenian Evangelical World Council.

Book Dedication for ‘Boundless Blessing’ by Rev. Shanlian

A book dedication service was held on Saturday evening, November 19, 2022 at Armenian Evangelical Brethren Church (AEBC) to celebrate the publication of Rev. Dikran Shanlian’s latest book, Անսահման Օրհնութիւն (Boundless Blessing). The Church Council published this latest volume in commemoration of “Pari Lour” Newsletter’s 30th Anniversary. The evening began in the AEBC sanctuary with welcoming words and a prayer by Rev. Joseph Matossian. Sevag Shanlian then gave an overview of the 30 years of the “Pari Lour” publication, paying special tribute to Dan Doctorian who printed the newsletter for many years, as well as Pastor Shanlian’s first book in 2000.



The book was presented in depth by Linda Meguerditchian, Ph.D. After which, Liza Jiguerian Manoyan, the editor, read a passage from the book. Then Mr. Mike Youssefian was invited to the podium to share reflections on the new publication. He praised the work of the author and stressed the necessity to read this book and benefit from its spiritual truths, making special emphasis on the need to preserve and utilize the Armenian language. He then led a prayer of dedication with Rev. Shanlian at the podium. After some words of thanks by the author himself, the Minister to the AEUNA, Rev. Hendrik Shanazarian, gave a few remarks about Pastor Shanlian’s work and concluded with the benediction. The program also included two solos sung by Anna Stefanidi. A beautiful table spread was prepared by the ladies of the church during the refreshment hour in the social hall. Copies of Rev. Shanlian’s books were available for purchase and many had their books signed by the author. We praise God for seeing this project to its completion and pray that it would be a blessing to many. The book project has been sponsored by Mr. & Mrs. Harout and Maral Hagopian of West Hills, CA.

AEBC to Hold Book Dedication Service for ‘Boundless Blessing’ by Rev. Dikran Shanlian

GLENDALE – Armenian Evangelical Brethren Church (AEBC) announces the publication of Rev. Dikran Shanlian’s latest book, Boundless Blessing (Անսահման Օրհնութիւն – Ansahman Orhnutiun).  

On the occasion of the 30th Anniversary of the “Pari Lour” newsletter, for which Rev. Shanlian has written spiritual articles over the years, the Church Council is pleased to publish a collection of 60 of his writings in commemoration of this milestone. The book publishing has been sponsored by Mr. & Mrs. Harout and Maral Hagopian of West Hills, Calif.

A book dedication (kinetson) and reception event will be held on Saturday evening, November 19, 2022 starting at 7 pm. The dedication service will take place inside the AEBC Sanctuary with a reception in the Social Hall afterwards, where copies of Rev. Shanlian’s books will be available.

Ansahman Orhnutiun is now available through the author’s website at DikranShanlian.com (with fulfillment by Barnes & Noble). Additionally, the author’s previous books have been republished in new editions. Nor Jampah Me (A New Road) and Kachalerveh (Be Encouraged) are both now available in paperback and hardcover through the author’s website.

Rev. Shanlian has pastored Armenian Evangelical Brethren Church for over 35 years. He is an avid gardener and enjoys reading and writing in his spare time. He currently serves on the board of Pacific Church Network, a partnership of many ethnically and culturally diverse churches who work together to strengthen and establish churches to influence their world with the gospel of Jesus Christ.

Armenian Evangelical Brethren Church celebrates its 97th anniversary this year as well as 15 years in the city of Glendale.

 

###

 

For more information, visit AEBCGlendale.org or call the church office (818) 507-7400.

AEBC 97 Years: Rejoicing in Hope

GLENDALE – On Oct. 23, 2022 members and friends of Armenian Evangelical Brethren Church gathered at Phoenicia Restaurant Banquet Hall to celebrate 97 years of ministry. Master and Mistress of Ceremonies for the evening were Mr. Karo Galajian, Esq. and Ms. Arax Shanlian. Mayor of Glendale, Mr. Ardashes Kassakhian welcomed the attendees to Glendale and reflected on the theme of hope for the evening. He then presented Rev. Dikran Shanlian and Mr. George Chouchanian (AEBC Council member) with a commendation from the City of Glendale. The mayor then presented an additional commendation to Rev. Shanlian on the occasion of his birthday, for over 35 years of pastoring AEBC, and congratulating his lates book, “Boundless Blessing”. Rev. Vatche Ekmekjian (Armenian Brotherhood Bible Church, Pasadena) delivered the invocation.

The evening included greetings from the Pacific Church Network. Rev. Dr. Jim Smith (PCN Director) spoke about the mission of PCN of establishing and equipping churches and noted how Rev. Shanlian has served on the PCN board over the years. Musical performances for the evening included worship songs by Mr. Garo Sulahian and Mrs. Anna Stefanidi. Recitation of Psalms were given by Bedik Mardikian and a heartfelt recitation of Vahan Tekeyan’s “Yegeghetsin Haygagan” by Linda Meguerdidtchian.

A warm and poignant moment in the evening was when Arax Shanlian shared several points of reflection about her father, Pastor Shanlian, making note of lessons she has learned from him and the priorities and values he has instilled in her. The crowd rose to sing “Happy Birthday” as Rev. Shanlian made his way forward to cut the birthday cake.

Rev. Dr. Jason Matossian (Mount Ararat Bible Church) spoke on the theme of the evening, “Rejoicing in Hope” based on Romans 5:1-2. He recalled ministers in the life of AEBC who have preached the gospel with clarity and faithfulness. He emphasized the priority of the preaching of the gospel and encouraged the church to be ready for the future—whether local churches see great revival or circumstances change and the church goes underground—our focus continues to be on Christ.

October birthdays!

Near the conclusion of the evening everyone was treated to a stunning rendition of The Prayer performed in both English and Italian by Anna Stefanidi and Yervant Keshishian.

In his closing remarks, Rev. Shanlian thanked everyone for their attendance and support.  In reflecting on 97 years he stressed that the passage of years can be meaningless without a clear focus on our mission of knowing Christ and making Him known. He encouraged everyone to do their very best for Christ. He also recognized all those present who were born in October and promised each one a small gift on their way home later that evening. Rev. Joseph Matossian concluded the evening with a benediction.

We were pleased to have clergy from the community, Rev. John Melkonian, Rev. Soghomon Kilaghbian, Pastor EdPaul Cuenco (PCN) and most notably our dear pastor from Utah, Pastor Gevork Paronyan in attendance.

Within the restlessness of society, the child of God has a hope, a blessed hope. Jesus has given us new life and a future with God in heaven—-this gives us cause to rejoice! Receive Jesus Christ today and rejoice in this blessed hope of the church.

Photos by Vahan Petrosian

Ի՞նչ Պատգամ Կը Փոխանձես

Բ. Կորնթ. 5:14-21

 

  Ինչպէս կը տեսնենք մեր անձերը, այդ կ’որողէ մեր ապրելլակերպը եւ ինչ յարաբերութիւն կ’ունենանք ուրիշներու հետ նաեւ ինչպէս կը կատարենք մեր պատասխանատուութիւնները:

Կորնթոսի եկեղեցիին ուղղուած վերոյիշեալ բաժինը, կը նկարագրէ Աստուծոյ, մեզի տուած պարտականութիւնը, թերեւս շատ քիչեր տեղեակ են ասոր:

Անգամ մը որ գիտակցինք, այդ պիտի ազդէ մեր խորհածին, զգացածին ու ժամանակին, նաեւ թէ ինչպիսի կապ ու առնչութիւն կ’ունենանք ուրիշներու հետ եւ ինչ յարաբերութիւն կ’ունենանք Աստուծոյ հետ:

Եթէ հարցնեմ քեզի, «Ո՞վ ես դուն», գուցէ առանց վարանումի ըսես, «Ես հայ քրիստոնեայ եմ, Աստուծոյ զաւակ եմ, ես սուրբ եմ», կամ ասոր նման բան մը:

Արդեօք, տեղեա՞կ ես, Աստուածաշունչը կ’ըսէ, թէ Աստուած նշանակած է քեզ ու տուած է, դեսպան ըլլալու պատասխանտուութիւնը: Երբ Պօղոս Առաքեալ, կը խօսի այս նիւթով, ան, ոչ միայն կ’ակնարկէ իր եւ գործակիցներուն, նաեւ մեզի:

Դեսպանը, կ’ապրի օտար երկրի մը մէջ, եւ կանչուած է խօսելու Իր երկրին անունով: Ան ունի ապրելակերպ մը որ կը տարբերի ուրիշներէն, եւ յաճախ, իր երկրի պատիւը իր ուսերուն դրուած է:

Հիմա, լաւ կ’ըլլայ որ այս դիրքը բաղդատես, որպէս Քրիստոնեայ, քու դիրքիդ հետ:

Աստուածաշունչը կը յայտնէ, որ մենք, այս աշխարհի մէջ օտարներ ու պանդուխտներ ենք, որովհետեւ մեր քաղաքացիութիւնը երկինքն է: Մեր խօսակցութիւնն ու ապրելակերպը պէտք չէ նմանի, մեր շուրջը եղողներուն: Մենք, Աստուծոյ թագաւորութեան խօսնակներն ենք, որովհետեւ Յիսուս մեզ փրկած է Իր արիւնով:

Պահ մը խորհինք, ի՞նչ պիտի ըլլար մեր դիրքը, եթէ նախագահը, հեռաձայնելով խնդրէր, որ այսօր իսկ մայրաքաղաք երթանք, պարտականութիւն մը ունի մեզի համար: Ի՞նչ կ’ըլլայ մեր պատասխանը, «Նախագահը հրաւիրեց, բայց մենք խանդավառ չենք»:

Անշուշտ ո՛չ, ահա կը ղրկուինք այս երկիրը ներկայացնելու Իրեն եւ իշխանութեամբ խօսելու:

Այն օրը, երբ ընդունեցինք Տէր Յիսուսը, որպէս մեր փրկիչն ու տէրը, ունեցանք պատասխանատուութիւնը, ըլլալու Իր դեսպանը, այն շրջանակին մէջ, ուր կը բնակինք, ուստի կ’ակնկալուի մեզմէ, տարբեր խօսիլ եւ տարբեր գործել: Գիտակցելով, որ երկիրը մեր վերջնական նպատակակէտը չէ, հապա մերը՝ երկինքն է:

Մենք, նշանակուած դեսպաններ ենք ու կը ներկայացնենք թագաւորներու Թագաւորին՝ Տէր Յիսուսին, եւ ասիկա բնաւ ուզելու կամ չուզելու խնդիր չէ:

Հիմա կ’ուզեմ բաժնեկցիլ  երկու իրողութիւններ, որոնք կապուած են այս պարտականութեան հետ:

Ա. Աստուածոյ մեզի յանձնած պատգամը, հաշտութեան պատգամ է.—

Օրինակի համար, զոյց մը կայ, որ ամուսնալուծուած է, հաշտութիւն, կը նշանակէ, անձի մը օգնութեամբ, այս զոյգը իրենց մտքերն ու դիրքաւորումները կը փոխեն, եւ անգամ մը եւս կը սկսին ապրիլ, մտերմիկ, ջերմ ու սիրալիր յարբերութեամբ մը:

Այս հաշտութեան պատգամը, Պօղոս առաքեալի կողմէ նկարագրուած է Բ. Կորնթ. 5:17-ի մէջ, «Ուրեմն եթէ մէկը Քրիստոսի մէջ է, ան նոր ստեղծուած մըն է, հիները անցան եւ ահա ամէն բան նոր եղաւ»:

Հաշտութեան պատգամը, նոր սկիզբ մը ունենալու, յոյսի պատգամն է: Հոգ չէ թէ, ով ես եւ ինչ վիճակի մէջ կը գիտնուիս, պատգամը, որ Աստուած տուած է ամէն մարդու, հաշտութեան պատգամն է:

Այս յոյսի եւ հաշտութեան պատգամը ուրիշներու հասցնելու պարտականութիւնը Աստուած մեզի, հաւատացեալներուս յանձնած է:

Բ. Այս պատգամը նոր յարաբերութիւններու պատգամ է.—

Աստուած, առաջին քայլը առած է, որովհետեւ մարդը չէ որ ինքզինք կը հաշտեցնէ Աստուծոյ հետ: Աստուած Իր Որդիին անձովը աշխարհ եկաւ, ապրեցաւ մեր մէջ, խաչին գնաց, կրելով մեր մեղքերը: Յիսուս Քրիստոս Աստուծոյ հաշտութեան կերպն է:

Աստուած կը հասնի մարդոց, որոնք կոտրուած ու յուսահատ կեանքեր ունին, եւ անոնց կը բերէ ուղիղ յարաբերութեան մէջ, Իր հետ եւ ուրիշներու հետ: Ան անցեալը կը հեռացնէ, ու Հօր Աստուծոյ հետ, կը բերէ գեղեցիկ եւ մտերմիկ յարաբերութիւն մը:

Այս պատգամը, մեզի յանձնած է, հետեւաբար մենք՝ դեսպաններ ենք:

Պահ մը խորիր, արդեօ՞ք աշխարհի մէջ կայ պատգամ մը, որ կը փոխէ մարդուն, անշուշտ ոչ, սակայն որպէս հաւատացեալ, քու տուած պատգամդ՝ կը փոխէ: Առաքեալը, որպէս յանձնարարութիւն, այս պատգամը Աստուածոյ կողմէ ունէր: Ի՞նչ ըրաւ: Ան աղաջեց մարդոց, որ Աստուծոյ հետ հաշտուին: Իսկ մենք ի՞նչ կ’ընենք:

Այսօր սերունդներ կը մեծնան առանց Յիսուսի, առանց Աստուծոյ ճանչնալու, հեթանոս սերունդ մը կը մեծցնենք ու եթէ այսպէս շարունակուի կ’ունենանք հեթանոս երկիր ու հեթանոս ազգ, որովհետեւ լուռ կեցանք եւ մեր պաշտօնը չկատարացինք: Ոչ միայն հաշտութեան պատգամ ունինք, այլ նաեւ հաշտութեան ծառայութիւն մը:

Ծառայութիւնը ծառայի հետ կապուած է: Ի՞նչ կ’ընէ ծառան, կը ծառայէ: Հաւատացեալներ, տարբեր դերեր ունին, բայց մէկ բան հասարակաց է, բոլորս ալ ծառաներ ենք:

Ամենէն ուրախ անձերը, որոնց ճանչցած եմ, Աստուծոյ ծառայողներն են:

Աստուած, այս դժուարին գործը կատարելու համար, Սուրբ Հոգիին զօրութիւնը կո տայ: Ուրեմն պատգամը, զօրութիւնը եւ ծառայութիւնը ունինք: Ի՞նչ է քու մղիչ ոյժդ, այս հաշտութեան ծառայութեան մէջ:

Հիմա, հաճիս կարդայ վերոյիշեալ ութը համարները (Բ. Կորնթ. 5:14-21) եւ նուիրուէ կատարելու, Աստուծոյ քեզի տուած պարտականութիւնը, որպէս հաւատացեալ, որպէս դեսպան, եւ կատարէ զայն Հոգիին զօրութեամբ:

 

© 2022 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 30,  Թիւ 245

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).

Missions Breakfast

Saturday August 20, the Missions Committee organized a delicious Mediterranean Breakfast complete with foul, mamunyeh, manaesh, cheese and all the trimmings of fresh vegetables and herbs.

The purpose of the breakfast was to support the work of Christian Aid Mission in sending the gospel to those who have not yet heard. Rev. Joseph Matossian provided brief overview of the organization and the work they do overseas and especially in Armenia. Rev. Kilaghbian blessed the food with prayer.

After enjoying a hearty breakfast, there was plenty of time to socialize, discuss, play tavloo, volleyball and basketball.

Thank you to the ladies who served in the kitchen as well as to the Mission committee for organizing this breakfast. The breakfast was sponsored by the Kalajian family.


 

Monumental VBS

After a two-year hiatus, we were glad to open our doors again for a full 5-day VBS! Monumental VBS was a celebration of God’s love. Against a backdrop of the American Southwest, kids were introduced to Bible verses, Bible Points and unique Bible Buddies each day. Our stage was transformed with hand-made cactus decorations and our Bible room featured a story on the life of Joseph each day.

As part of the missions component, kids raised money to sponsor two kids for a whole year through the AMAA Orphan & Childcare program.

We are grateful to all of our volunteer staff, and to our first-time VBS director, Anna Stefanidi, for making Monumental truly memorable for kids and families.


 

Առանց Գիտնալու Թէ Ուր

Եբր. 11:1-3, 8-10

Հաւատքը շատ քիչ կապ ունի, նոյնիսկ կապ չունի յստակ, որոշ եւ տեսանելի բաներու հետ: Սակայն այս չէ մօտեցումը մերօրեայ շատ մը կրօններուն եւ հաւատացեալներուն: Այսուհանդերձ այդ հիմնական ճշմարտութիւն է, որուն վրայ Եբրայեցիներու նամակին համարները հիմնուած են: Հաւատքը որոշ, յստակ եւ երեւելի բաներու հետ առնչութիւն չունի: Թերեւս կը փափաքինք որ տարբեր ըլլայ, բայց չէ:

Ոմանք կը փափաքին այս նիւթին տարբեր, պարզուած եւ դիւրին մօտեցում ունենալ:

Հաւատքը այդպէս չէր Աբրահամի պարագային: Ահա մեծ մարդ մը, բայց տակաւին հօրը ընտանիքին հետ, հօրը տան մէջ:

Աբրահամ ընտանիքին Ուր-էն Խառան երթալուն մէջ բաժին ունեցաւ: Իր հայրը Թարա շարունակեց ամբողջ ընտանիքին որոշումներու պատասխանատւութիւնը կրել: Թէեւ Աստուած անծանօթ չէր Աբրահամի, բայց զարմացաւ երբ Ան տեղեկացուց իրեն թէ փոփոխութիւն մը պիտի ըլլայ, եւ քիչ ժամանակ ետք ուրիշ փոփոխութիւն մը: Աստուած ըսաւ «Քու երկրէդ եւ քու ազգականներէդ ու քու հօրդ տունէն գնա այն երկիրը՝ զոր ես քեզի պիտի ցուցնեմ: Թարա Խառանէն աւելի անդին պիտի չերթար, սակայն Աբրահամ իր կնկան հետ պատրաստ էր երթալու:

Թարա հաւանաբար հարցուց «Բայց ո՞ւր պիտի երթաս», «Աստուած ցոյց պիտի տայ» խեղդուած ձայնով մը պատասխանեց Աբրահամ, անոր որ ընտանիքին մէջ գլխաւոր որոշումներ առնողն էր, նոյնիսկ հոգեւոր որոշումները:

Արդեօք կ’ըզգա՞ս խօսակցութեան ծանրութիւնը, երբ Աբրահամ հաստատակամ էր, հակառակ անորոշութիւններուն, Աստուած իսկապէս խօսած էր: Աստուած իրապէս խօսած էր, յիշեցնելով հնազանդութեան օրհնութիւնները, անոնցմէ մէկը՝ աւելի մեծ օրհնութիւն իրեն եւ իր ընտանիքին: Եւ Աբրահամ Խառանէն հեռացաւ առանց գիտնալու թէ ո՞ւր կ’երթայ:

Ինչո՞ւ, ինչո՞ւ կամեցաւ այսպիսի քայլ մը առնել, երբ եօթանասունհինգ տարեկան էր: Շատ բան չունէր, կինը, Ղովտը, քանի մը ծառաներ եւ քիչ մըն ալ ապրանք: Կարծես ուրիշներ ալ ներշնչուած ու համոզուած իրենց հետ ճամբայ ելան, դրդապատճառը Աբրահամի հաւատքն էր:

Ըստ Եբրայեցիներու նամակին Աբրահամ հաւատքի պատմութեան մէջ կեդրոնական անձնաւորութիւն մըն է: Ան վտանգեց իր կեանքը, իր ընտանիքին կեանքը եւ վստահ չէր թէ ինչո՞ւ: Հակառակ այս ապացոյցին շատ մը աստուածաբանութեան հեղինակներ իրեն օրինակելի կը նկատեն: Կրնանք նայիլ իրեն որ հաւատքի կեանք մը ցոյց կու տայ, այդ հաստատուած չէ տեսանելի, որոշ եւ յստակ երեւոյթներու վրայ:

Մենք կ’ուզենք ամէն տեսակի անորոշութիւններ մեր կեանքերէն վերցուին, նամանաւանդ երբ դրամական ներդրում մը կը կատարենք, շահագործութեան դնելով գումար մը, չենք ուզեր վտանգուած ըլլայ այլ ապահովութիւն կը փնտռենք:

Աբրահամ վստահ չէր թէ ինչո՞ւ եւ յստակօրէն չէր գիտեր թէ ո՞ւր պիտի երթայ, բայց Աստուծոյ իրեն հետ ըլլալու մղիչ վստահութիւնը ունէր: Երբ կը շարժինք Աստուծոյ կամքով կ’ունենանք Իր առաջնորդութիւնը, որովհետեւ խոստացած է մեզի հետ երթալ, ըլլալու մեզի հետ, օրհնելու մեզ եւ մեր միջոցով օրհնելու ուրիշները: Աստուած միայն մէկ բան չի խոստանար, այդ ալ մանրամասնութիւններու ցանկը, պարզապէս վնասն ու վտանգը նուազեցնելու համար:

Որպէս հաւատքի անձեր, բոլորս ալ շարունակ պէտք ունինք հաւատքի քայլեր առնելու: Մենք հաւատքով կը քալենք, դիւրին չէ ու հասկնալն ալ յստակ չէ: Հետեւելով Աբրահամի առաջնորդութեան, ահա այս խումբը հասաւ Քանան: Ինչո՞ւ հոս, Աբրահամ չէր գիտեր, սակայն մղիչ վստահութիւնը ունեցաւ թէ այս է շիտակ վայրը: «Աբրահամ այս երկրէն մինչեւ Սիւքէմի տեղը մինչեւ Մօրէի կաղնին անցաւ…» Ծննդոց 12:6:

Կարդալով այս համարը «երկրէն մինչեւ Սիւքէմ», արդեօք որքա՞ն ժամանակ առաւ…եւ դժուարութի՞ւնը եւ շփոթութի՞ւնը, երբ օրէ օր յստակ ու վստահ ուղղութիւն չկար:

Երբեմն մենք ալ նման ապրումներու մէջ կ’ըլլանք երբ հաւատքի քայլ կ’առնենք, կը քալենք ու կը քալենք ուղղութեան մը վրայ, պարզապէս ունենալով մղիչ առաջնորդութիւն մը: Օրեր, շաբաթներ ու ամիսներ կ’անցնին, յստակ, հաստատ, որոշ ու բացայայտ բան մը չկայ, միայն հաւատքդ օգնած է քեզի երթալու, եւ Աստուծոյ վստահելով երթը շարունակելու:

Եբրայեցիներու նամակին հեղինակը կը յիշեցնէ մեզի թէ Աբրահամ Քանանու երկրին մէջ ապրեցաւ որպէս «պանդուխտ»: Դիւրին բան չկայ, ոչ ալ վարձատրութիւն կայ, Աստուած առաջնորդած է, որպէսզի Քանանու երկիրը Աբրահամի սերունդներուն ըլլայ:

Աբրահամ, որպէս հաւատքի մարդ, յայտնաբերեց որ հաւատքի գնահատականը անմիջապէս պիտի չունենայ: Անշուշտ ժառանգութեան խոստումը բլուրին վրայ հանգստաւէր պալատ մը չէ եւ ոչ ալ ոսկի փողոցներ, նոյնիսկ պիտի չլսէ «ապրիս բարի ու հաւատարիմ ծառաս» խօսքը:

Եթէ միայն կերդրոնանանք վերջնական գնահատանքին, անպայման պիտի կորսնցնենք կեանքի նուէրները եւ հաւատքը որ մեզի հոն կը հասցնէ:

Աբրահամ յայտնաբերեց հաւատքի գլխաւոր գնահատականը, Աստուծոյ հետ քալել է ամբողջ ճամբու ընթացքին, իր բոլոր մարտահրաւէրներով, յուսահատական պահերով եւ ձախողութիւններով: Հաւատքով քալելը ինքնին վարձատրութիւն է : Առօրեայ քալուածքով կ’ունենանք պատեհութիւնը ճանչնալու Իրեն եւ հասկնալու Իր ներկայութեան զօրութիւնը:

Որովհետեւ ամբողջական, մանրամասն ուղղութիւններու ցանկ մը չէ տրուած, երբ ձեռնարկած ենք այս հաւատքի ճամբորդութեան, այդ իսկ պատճառով շարունակաբար Աստուածոյ հետ հաղորդակցութեան մէջ կը մնանք:

Արդար ըլլալու համար, ըսենք թէ միայն երկու սերունդներ ետք կը բացայայտուի Աբրահամի շիտակ քայլ առնելը:

Հաւատքը յստակօրէն անձնական է, բան մը չէ որ ուրիշներ որոշում կը կայացնեն մեզի համար: Մենք ենք մեր ընտրութիւններով, Աստուծոյ առջեւ պիտի որոշենք եւ ապրինք մեր ընտրութեան հետեւանքներով կամ արդիւնքներով:

Հաւատքով ապրելու համար պէտք է գիտակցիլ թէ Աստուծոյ ժողովուրդը, հաւատքի ժողովուրդ է, միշտ պանդխտական, օտարական կեանք մը ունի. երբեմն կ’օրհնուի յիշեցնելով Աստուծոյ ներկայութիւնն ու առաջնորդութիւնը, բայց միշտ օտարներ են, կըսպասեն խոստումներու վերջնական կատարումին:

Աբրահամ շարունակեց երթալ, նաեւ մենք, հաւատքի ժողովուրդը կը շարժի, նստիլ չկայ, որովհետեւ Աստուած տակաւին կը խօսի եւ կը ղրկէ: Վայրեր կան ուր Իր անունով հոգիներու պէտք է հասնինք, խօսինք ու դպչինք:

Մինչ կ’անցնինք փառք կու տանք, որովհետեւ հաւատք ունինք, ինչպէս Աբրահամ ունեցաւ, օր մը բոլորիս համար խճանկարի քարերը սքանչելի կերպով միատեղ պիտի քան, երբ հաւատքի ճամբորդութեան մէջ մեր բաժինը կ’ունենանք:

 

© 2022 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 30,  Թիւ 244

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).

Candlelight Concert

On the evening of May 21st, AEBC hosted our very first Candlelight Concert. The sanctuary stage and aisles were adorned with flickering battery-operated candles while the overhead lights projected a blue glow to mimic and outdoor evening feeling.

The evening featured solo vocal selections by Anna Stefanidi and violin performances by Anna Yeghiazaryan.

The reception was held in the social hall afterwards with many delectable desserts and finger foods for guests to enjoy. Proceeds from this concert went towards the VBS program.


Փառապանծ Յոյսեր

Երկու տարիներ, 2020–նն ու 2021-ը ետեւ մնացած են:

Արդեօք կ’ուզե՞նք վերատեսութեան ենթարկել այդ տարիները: Տարիներ լեցուն պրկումներով, քստմնումով, վախերով, ցնցումներով եւ անորոշութիւններով—ժահր, գողութիւն, մարդասպանութիւն, Արցախեան պատերազմ, մահեր, կասեցուած տնտեսութիւն, արգելափակուած վիճակ, ցոյցեր, ու քաղաքական պայքար, պարզապէս կը թուենք քանի մը հատը:

Կարծես թէ այդ երկու տարիները ի յայտ բերին մարդոց լաւագոյնն ու յոռեգոյնը: Լաւագոյն ժամանակներ էին աղօթքի, յարաբերութեան, վկայութեան եւ բարի գործերու. Միեւնոյն ատեն՝ յորեգոյն ժամանակներ էին տունը բանտարկուելու, սահմանափակ երուզերի, հեռաւորութիւն պահելու եւ դիմակով պտտելու, ստիպողաբար ունենալով տարօրինակ ապրելակերպ մը:

Հակառակ քաոսային վիճակներուն ու բացասական երեւոյթերուն, Նոր Տարուան, 2022-ի համար յոյս ունիմ:

Նախ կ’ուզեմ յստակացնել թէ յոյս ուր չեմ դներ: Ոչ քաղաքական լուծումներու, ոչ տնտեսական դրական տեղաշարժերու, ոչ մարմնական առողջութիւններու եւ ոչ ալ ազգային կամ եկեղեցական տպաւորիչ լուրերու վրայ: Անշուշտ քաղաքականութիւնը իր տեղն ու ընթացքը եւ որոշ ազդեցութիւնը ունի մեր կեանքերուն վրայ, ինչպէս նաեւ տնտեսական, մարմնաւոր, ազգային ու եկեղեցական բարի տեղեկութիւնները: Սակայն ճշմարիտ յոյսը պարագաներէն եւ մարդկային զգացումներէ վեր է, կու գայ վերէն, Աստուծմէ:

Թերեւս վախի մէջ կը գտնուինք, Նոր Տարին բացայայտ բան մը չունի, ամէն բան գոց է ու տարտամ: Եսայ. մարգարէն 41:10-ով կ’ըսէ, «Մի’ վախնար, քանզի ես քեզի հետ եմ, մի’ զարհուրիր, վասնզի ես քու Աստուածդ եմ, քեզ պիտի զօրացնեմ եւ քեզի օգնութիւն պիտի ընեմ»:

Կ’ըսեն թէ «մի վախնար»ը Աստուածաշունչին մէջ յիշուած է 365 անգամներ, այսինքն տարուան ամէն մէկ օրուան համար, ի բացառեալ նահանչ տարիէն: Բայց այս խոստումները «կիֆդ քարթի» (gift card) նման են, թերեւս տօնական օրերու եւ այլ առիթներով ստացար: Շատեր մոռնալով զանոնք չեն գործածեր: Տեղեկութիւններու համաձայն անցեալ տարուան ընթացքին երեք պիլիոն արժող քարթեր չեն գործածուած:

Նման կիֆդ քարթերու, Աստուծոյ խոստումները ազդեցութիւն չեն ունենար մեր կեանքերուն վրայ, եթէ զանոնք չգործածենք: Եւ Աստուծոյ խոստումներէն «գործածելու» կերպը, պարզապէս վստահութիւն ունենալ է, թէ Ան Իր խոստումը պիտի պահէ ու կատարէ:

Վստահ եմ որ դուն Աստուածաշունչէն խոստումներ ունիս, որոնց կը կառչիս, որոնք առօրեայ հացի նման եւ գուցէ աւելի կեդրոնական տեղ ունին քու կեանքիդ մէջ: Իմ նախասիրածներէս մէկը կը գտնուի Երեմ. 29:11-ի մէջ, «Քանզի ես ձեր վրայով խորհած խորհուրդներս գիտեմ, կ’ըսէ Տէրը, անոնք ձեր յուսացած վախճանը ձեզի տալու համար խաղաղութեան խորհուրդներ են եւ ոչ թէ չարիքի»:

Չափազանց կը սիրեմ երբ Աստուած զարմանալի կերպով կ’ըսէ, «խորհած խորհուրդներս գիտեմ»:

Իրողութեան մէջ ամենակարող Աստուծոյ նոյնիսկ սլացող խորհուրդ ունենալը իմ մասիս պապանձեցնող է: Աստուած չըսէր «Ներկայիս խորհուրդ մը գիտեմ քու մասիդ», հապա կ’ըսէ «գիտեմ խորհուրդներ, որոնք կը խորհիմ քու վրայովդ»:

Արդեօք քանի՞ խորհուրդներ են: Աստուածաշունչի համաձայն, աւելի են քան ծովեզերքի աւազի հատիկները, «Եթէ համրեմ զանոնք՝ աւազէն շատ են» Սաղմ. 139:18:

Սակայն կը հարցնեմ, Աստուած ինչպի՞սի խորհուրդներ կը խորհի իմ մասիս: Ան կը վստահեցնէ ինծի թէ այդ «խորհուրդները խաղաղութեան խորհուրդներ են եւ ոչ չարիքի», խորհուրդներ տալու ապագայ եւ յոյս:

Տարիներ առաջ առաջին զաւակս փոքր էր եւ միասին խաղալիքներու խանութ մը այցելեցինք, աջ ու ձախ նայելէ ետք ըսաւ, հայրիկ, ինչու իմ փոխարէն դուն չես որոշեր: Իր խօսքը սիրտս ջերմացուց, եւ ինծի համար մեծ հաճոյք էր զաւկիս տալու լաւագոյնը: Խորհեցայ որ իմ տուածս իր ընտրածէն աւելի լաւ պիտի ըլլար:

Երբեմն վախով ու կասկածով լեցուած կ’ըլլանք նմանօրինակ բան մը Աստուծոյ ըսելու: Որովհետեւ կը խորհինք թէ Աստուած կծծի է ու կոշտ, եւ կ’ուզէ մեր կեանքերը քանդել, մինչ հակառակը շատ աւելի ուղիղ է:

Աստուած մեր վրայ չէ բարկացած, Ան մեզի կը սիրէ եւ Իր ծրագիրը մեզի համար աւելի գերազանց է քան մեր ծրագիրը:

Հաւանաբար Աստուծոյ փափաքը տարին սկսելու, մեզի համար ըսենք, «Ով հայր, դուն ընտրէ ինծի համար»:

Չեմ գիտեր այս Նոր Տարին ինչեր ունի իր մէջ, մէկ բան յստակ է ու բացորոշ, իմ երկնաւոր Հայրս գիտէ:

Եկէք չվախնանք, անորոշ օրերը վստահինք Աստուծոյ:

Կարդացած եմ Աստուածաշունչի վերջին էջը: Վերջաւորութեան ամէն բան լաւ է, որովհետեւ Աստուած ապագայ մը եւ յոյս մը ունի մեզի համար:

Վստահօրէն կ’ըսեմ, ես յոյս ունիմ այս տարուան համար, ունիմ փառապանծ յոյսեր, միշտ ապաւինելով մեր հզօր Աստուծոյն:

 

© 2022 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 30,  Թիւ 243

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).