Tag Archive for: Rev. Dikran Shanlian

Լաւագոյնին Պատրաստուիլ

Ա. Պետ. 3:8-17

 

Արդեօ՞ք կարելի է լաւագոյնին պատրաստուիլ, լաւագոյն հալածանքին ու նեղութեան:

Պետրոս գրեց այս նամակը, որպէսզի պատրաստէ հաւատացեալները հալածանքի մեծ փորձութեան, իր մօտեցումը լաւատեսութիւն էր ու դրական, իր պատգամն էր «լաւագոյնին պատրաստուիլ»ը:

Այս բաժինին մէջ երեք թելադրութիւններ կու տայ հետեւելու, եթէ կ’ուզեն լաւագոյն օրհնութիւններու փռրձառութիւնը ունենալ ամենէն ծանր ժամանակներուն մէջ: Անոնցմէ առաջինին վրայ կը կեդրոնանանք:

v Քրիստոնէական Սէրը Մշակենք .-

Նկատելի է որ սէրը անգամներ կը յիշուի Պետրոսի նամակներուն մէջ: Ոչ միայն Աստուծոյ սէրը մեզի հանդէպ, այլ նաեւ մեր սէրը ուրիշներու հանդէպ: Պետրոս ինքն ալ պէտք ունէր սորվելու այս կարեւոր դասը, եւ դժուար սորվեցաւ: Արդեօք Յիսուս որքա՞ն համբերատար ըլլալու էր իրեն հանդէպ:

Անշուշտ պէտք է սկսինք Աստուծոյ ժողովուրդը սիրելով (3:8): «Վերջապէս» բառը կը նշանակէ բոլորը ամփոփել: Ինչպէս որ ամբողջ Օրէնքը ներկայացուած է սիրոյ մէջ (Հռովմ. 13:8-10), այդպէս ալ ամբողջ մարդկային յարաբերութիւնները կը լեցուին սիրով: Ասիկա առնչուած է ամէն Քրիստոնեայի եւ կեանքի բոլոր երեսներուն հետ:

Այս սէրը կ’երեւի մտքի մէկութեամբ (Փիլ. 2:1-11): Մէկութիւնը չի նշանակէր միատեսակ, այլ կը նշանակէ գործակցութիւն հակառակ տարբերութիւններու: Մարմինի անդամները միասին կը գործեն, հակառակ իրարմէ տարբեր ըլլալուն: Քրիստոնեաներ կրնան տարբերիլ ինչպէս գործելու, աշխատելու մէջ, բայց պէտք է համաձայնին թէ ինչ ըլլալու է եւ ինչու:

Սիրոյ ուրիշ ապացոյցը կարեկցութիւնն է, անկեղծ զգալ ուրիշներու պէտքերուն: Իրարու հանդէպ կարծրասիրտ պէտք չէ ըլլալ, պէտք է ուրախութիւն եւ դժուարութիւն բաժնեկցիլ, ասոր մէջ հիմքը այն է թէ մենք նոյն ընտանիքին կը պատկանինք, եւ Աստուծմէ սորված ենք իրար սիրել (Ա. Թես. 4:9):

Սէրը ինքզինք կը յայտնէ գութով, փափկանկատութիւն ուրիշներու հանդէպ: Հռովմէական կայսրութեան մէջ ընդունուած արժանիք մը չէր, սակայն Քրիստոնէական պատգամը փոխեց ամէն բան: Այսօր մեր առօրեան հեղեղուած է բացասական, ողբերգական լուրերով, որով դիւրին է մեկուսացուիլ եւ ըլլալ անզգայուն: Պէտք է մշակենք կարեկցութիւնը, եւ գործնականապէս ցոյց տանք ուրիշներու որ հետաքրքրուած ենք:

Ոչ միայն Աստուծոյ ժողովուրդը սիրելու ենք, նաեւ մեր թշնամիները: Այս նամակը ստացողներ անձնական հալածանք կ’ունենային, որովհետեւ  Աստուծոյ կամքը կը կատարէին: Պետրոս կը զգուշացնէ թէ լայնատարած հալածանքը շուտով կը սկսի, ուստի պատրաստուելու են: Այսօր ալ եկեղեցին պատրաստուելու է, որովհետեւ մեր առջեւ դժուարին ժամանակներ կան, հալածանքն ու նեղութիւնը պիտի գրաւեն մեզ:

Որպէս Քրիստոնեաներ երեք տարբեր մակարդակներէն մէկով կրնանք ապրիլ .- բարութեան փոխարէն չարութիւն, ասիկա սատանայական է: Երկրորդ, բարութեան դէմ բարութիւն եւ չարութեան դէմ չարութիւն, ասիկա մարդկային է, եւ երրորդ, չարութեան փոխարէն բարութիւն, եւ ասիկա Աստուածային է: Այս վերջինին լաւագոյն օրինակը Յիսուս Ինքն է:

Այս մօտեցումը յատուկ նշանակութիւն ունեցաւ Պետրոսի, որովհետեւ անգամ մը սուրով փորձեց կռուիլ Յիսուսի թշմամիներուն հետ:: Երբ տակաւին դարձի չէր եկած ամէն կերպով եկեղեցիին հակառակեցաւ: Երբ ինք եւ առաքեալներ հալածուեցան, անոնք յենուեցան Աստուծոյ զօրութեան եւ աղօթքի վրայ: Միշտ յիշելու ենք մեր կոչումը եւ այս կ’օգնէ որ սիրենք մեր թշնամիները:

  Պէտք է սիրենք իրար, մեր թշնամիները եւ կեանքը (10-12): Լուրերը թէ հալածանք ու նեղութիւններ կան պէտք չէ հեռացնեն մեզ ապրելէ: Եթէ աշխարհի համար գէշ օրեր են, Քրիստոնեային համար լաւ օրեր կրնան ըլլալ, միայն կարգ մը պայմաններ պէտք է լրացնենք:

Ա. Հաստատօրէն Կեանքը Սիրենք.-

Վերջ ի վերջոյ ասիկա կեանքի հարց է «Ան որ կ’ուզէ կեանքը սիրել»: Ասիկա հաւատքի դիրք է որ ամէն պարագայի մէջ լաւագոյնը կը տեսնէ: Ասիկա յոռետեսութեան հակառակն է: Յոռետեսութիւն յիշուած Ժողովողի մէջ «Անոր համար այս կեանքէն զզուեցայ» «Որովհետեւ արեւուն տակ եղած գործը ինծի գէշ երեւցաւ, ամէնը ունայնութիւն ու հոգիի տանջանք է»: Մենք կրնանք որոշել տոկալու կեանքին, կամ կեանքը ընել բեռ ու հեռանալ կեանքէն, որպէս թէ պատերազմէն կը փախչինք, եւ կամ կը վայելենք զայն, որովհետեւ գիտենք Աստուած է կառավարողը:

Պետրոս չառաջարկէր անգործնական հոգեբանական խաղ մը, որ կը մերժէ իրողութիւնը դիմակալել: Հապա կը մղէ իր կարդացողները որ կեանքին դրական մօտեցում մը ունենան եւ հաւատքով ամէն պարագայի մէջ լաւագոյնը ընեն:

Բ. Մեր Լեզուն Զսպենք .-

Կեանքի շատ մը հարցերը կը ծագին երբ սխալ բառերով կը խօսուին, սխալ հոգիով կ’առաջնորդուինք: Ամէն Քրիստոնեայ պէտք է կարդայ Յակոբու 3րդ գլուխը կանոնաւորաբար եւ օրական աղօթէ Սաղմ. 141:3-ը: Որքան լաւ Պետրոս գիտցաւ աճապարանօք խօսքին տխուր հետեւանքները: Սուրբին կեանքին մէջ սուտին տեղ չկայ:

Գ. Բարիք Ընենք եւ Չարիքը Ատենք

Պէտք ունինք թէ դրականին եւ թէ բացասականին: Պէտք է խուսաբինք բանէ մը որ չենք հաւնիր ու կ’ատենք: Բաւական չէ խուսաբիլ մեղքէ, որովհետեւ մեղքը սխալ է, պէտք է հեռու մնանք: Մենք կատենք մեղքը:

Դ. Խաղաղութեան Ետեւէ Ըլլանք

Մատթ. 5:9 «Երանելի խաղաղութիւն ընողներուն, անոնք Աստուծոյ որդիներ պիտի կոչուին»: Եթէ խնդիրներ, դժուարութիւններ հարուցանողներ ըլլանք, պիտի գիտնանք, բայց եթէ խաղաղութեան ետեւէ ենք նոյնպէս պիտի գիտնանք: Այս չի նշանակէր խաղաղութիւն ամէն գնով, որովհետեւ արդարութիւնը միշտ ալ ըլլալու է խաղաղութեան հիմքը: Պարզապէս կը նշանակէ թէ Քրիստոնեան չափաւորութիւն կը գործածէ երբ ուրիշներու հետ գործ ունի եւ հարցեր չի ստեղծեր որովհետեւ կ’ուզէ իր կամքը պարտադրել «Որքան կարելի է խաղաղութիւն ունեցէք» Հռովմ. 12:18: Երբեմն կարելի չէ:

Հալածուող հաւատացեալներ կրնան հարցնել «Բայց եթէ մեր թշնամիները կը շահագործե՞ն մեզ»: Ես խաղաղութիւն կ’ուզեմ, սակայն անոնք պատերազմի ետեւէ են: Պետրոս կու տայ վստահութիւնը թէ Աստուծոյ աչքերը Իր ժողովուրդին վրայ են եւ Իր ականչները անոնց աղօթքներուն (Պետրոս սորվեցաւ այս դասը երբ փորձեց ջուրերուն վրայ քալել առանց Յիսուսի նայելու):

Պէտք է վստահինք Աստուծոյ, պաշտպանութեան եւ պէտքերու հայթաթման համար, որովհետեւ միայն Ինք կրնայ մեր թշնամիները պարտութեան մատնել:

Պետրոս այս խօսքը կը մէջբերէ Սաղմ. 34:12-15 համարներէն, անկասկած օգտակար է եթէ բոլոր Սաղմոսը կարդաս: Կը նկարագրէ թէ Աստուած ինչ կ’ըսէ «լաւ օրեր»ով: Յստակօրէն նիւթերէ եւ հարցերէ ազատ օրեր չեն, որով սաղմոսերգուն գրեց վախերու եւ նեղութիւններու մասին (4, 6, 17) նոյնիսկ կոտրած սրտի մասին (18):

Կեանքը սիրող հաւատացեալին համար «լաւ օրը» այն օրը չէ որ շոյուած ու պահպանուած է, հապա այն օրն է երբ կը ճաշակէ Աստուծոյ օգնութիւնն ու օրհնութիւնը, հակառակ կեանքի դժուարութիւններուն եւ փորձութիւններուն:

Այն օրն է երբ ինք, Տէրը կը մեծարէ, աղօթքի պատասխան կ’ունենայ, Աստուծոյ բարութիւնը կը ճաշակէ եւ կը զգայ Անոր մօտիկութիւնը:

Յաջորդ անգամ երբ կը խորհիս թէ «գէշ օր» կ’ունենաս, եւ կեանքը կ’ատես կարդա 34րդ Սաղմոսը եւ պիտի յայտնաբերես թէ իրապէս «լաւ օր» կ’ունենաս Աստուծոյ փառքին համար:

 

© 2020 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 28,  Թիւ 238

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA). 

Ապրիլ Անոր Սիրով

«Ուրեմն Ո՞վ Պիտի Զատէ Մեզ Քրիստոսի Սէրէն…» – Հռովմ. 8:35

 

Ահաւասիկ ճակատագրական հարցում մը, որուն ամէն մարդ պատասխանելու է, նամանաւանդ ամէն Հայ:

Ապրիլ ամիսը մեզի կ’առաջնորդէ երկու ճամբորդութիւններու, մէկը դէպի Գողգոթա եւ թափուր գերեզման, որուն փոքրաթիւ հայորդիներ կարեւորութիւն կ’ընծայեն, իսկ երկրորդը աւելի մասսայական ազդեցութիւն ունի եւ մեզի կը տանի Պոլիս, Տէր Զօր, Ատանա եւ այլ Կիլիկիոյ եւ պատմական Հայաստանի տարբեր գաւառները: Ազգովին կը յիշենք, կը հաղորդուինք, կ’որոշենք եւ կը վճռենք թէ պիտի ապրինք: Թուրքը ծրագրեց բնաջնջել մեզ. այսօր կ’ուզենք ապրիլ. բայց ինչպէ՞ս … ապրինք Քրիստոսի սիրով:

Առաքեալներէն սկսեալ սուրբերու մեծաթիւ բանակը ասպարէզ կարդացած է զինք Քրիստոսի սէրէն բաժնելու ձգտող վիճակներուն: Առաքեալը կարելիութիւններ կը յիշէ, որոնք հարցականով ներկայացուած կու տան բացասական մտքեր ու անկարելիութիւններ:

Ո՞վ կրնայ զատել…Տառապանքը, ո՛չ, բայց վայելքը, այ՛ո: Նեղութիւնը, ո՛չ, բայց հանգիստը, այ՛ո: Մերկութիւ՞նը, ո՛չ, պերճանքը, այ՛ո: Վտա՞նգը, ո՛չ, բայց ապահովութիւնը, այ՛ո:

Արդեօք ի՞նչ բանը կը զատէ քեզ Քրիստոսի սէրէն. կ’արժէ խոկալ, բազկերակը քննել, ամբողջական անձնաքննութիւն մը կատարել ու տալ ճշգրիտ եւ արդար պատասխան:

Փոքր չէ թիւը անոնց, որոնք կ’աղաղակեն երէկի իրենց սէրն ու նուիրումը կորսնցուցած ըլլալու խղճահարութեամբ:

Երէկ աղօթքի մրմունչներ քուլայ-քուլայ կը բարձրանային վեր, դէպի երկինք, մինչ այսօր աշխարհիկ, թրքաոճ «նորոյթ» երաժշտութիւնը գրաւելով Հայ տուներու բոլոր բաժինները նաեւ կ’անձրեւէ փողոց տուներէն եւ ինքնաշարժներէն:

Երէկ պաղատագին կ’աղօթէինք, «Տէր մեր ամէն օրուան հացը մեզի տուր», կ’ապրէինք Աստուծոյ եւ երկինքի շատ մօտ: Այսօր, ճոխ  ու փարթամ սեղաններու առջեւ արդէն գիտենք թէ փոքր եւ խոշոր մարգէթները կենսատու աղբիւրներն են մեր բարիքներուն. այդ իսկ պատճառով մեր մտածումներն ու խօսակցութիւնները կը դառնան շուկաներու եւ գիներու շուրջ, իսկ մեր անօթի հոգիները կը տառապին ճոխ սեղաններու ետին:

Երէկ Թուրքին եաթաղանին առջեւ Յիսուսի համար նահատակուելու պատրաստակամ հաւատացեալներ՝ այսօր աշխարհսիրութեամբ գինովցած պաշտամունք կը մատուցենք նիւթական երեւոյթներու:

Ի՜նչ հսկայ տարբերութիւն…երէկ եւ այսօր, Քրիստոսի սիրով ու Քրիստոսէ հեռու:  Մռնչող առիւծի նման յարձակող կատաղի սատանան, այսօր կ’ընտրէ խաղաղ թափանցումի ճամբան, խորամանկ քաղաքականութեան իր հին մեթոտին:

Այսօր բազմաթիւ վիճակներ կը զատեն մեզ Քրիստոսի սէրէն ու Քրիստոսի սէրը ճաշակողներէն: Մեր հայրերն ու մայրերը ամէն բան աղտեղութիւն սեպեցին, որպէսզի հաւատարիմ մնան իրենց Քրիստոսին, իրենց Սիրոյն:

Սատանան կը ջանայ ու յաճախ կը յաջողի սուրբերու զգայարանքներէն ընդդիմութիւնը տկարացնել ներարկելով աշխարհսիրութեան շիճուկը ու մտքին հրամցնելով նոր, կործանարար ըմբռնումներ եւ տեսութիւններ, որոնք ճակատագրական  աղէտաբեր դեր կը կատարեն անհատական եւ հաւաքական կեանքերէն ներս:

Աստուծոյ առջեւ ինքնաքննութեամբ պիտի տեսնենք թէ շատ մը ճակատներու վրայ պարտութիւն կրած ենք: Աստուածպաշտութեան մեր բարձունքը լքուած է, սրբութեան պատնէշները քանդուած են, հաւատքի ամրոցները կործանած են ու աւերի մատնուած է մեր սիրոյ եւ նուիրումի դրօշակը: Այսօր չարը անտարբերութեան մատնած է մեզ, եւ խաղաղ թափանցումով յաջողած է ինչ որ ձախողած էր պայքարով իրականացնել:

Ուրեմն զգոյշ, կեանքի խաղաղ պայմանները թմրութեան թող չառաջնորդեն մեզ ու հեռացնեն Քրիստոսի սէրէն:

Թող այսօր ամէն բան ծառայէ աւելի սիրելու Քրիստոսին, նուիրուելու եւ ծառայելու Իրեն:

Քեզ սիրող ու քեզի համար խաչափայտին վրայ Իր արիւնը թափող Տէրը ոեւէ անձէ ու որեւէ բանէ աւելի արժանի է քու անսակարկ սիրոյդ եւ նուիրումիդ:

 

© 2020 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 28,  Թիւ 235

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).