Tag Archive for: Rev. Dikran Shanlian

Չաղօթելու Մեղքը

/in ,

«Բայց ես քաւլիցի որ Տէրոջը դէմ մեղք գործեմ, ձեզի համար աղօթք ընելէ ետ կենալով…»  – Ա. Թագ. 12:23

 

  Ի՞նչ է այն մեղքը որ մեր կեանքերուն մէջ հասարակաց է։

Վստահ եմ թէ հաւատացեալներու մեծամասնութիւնը կ՚ընդունի թէ իրենց աղօթքի կեանքն է իրենց ձախողած կողմը։

Աստուած մեզի պարգեւած է աղօթելու կերպեր եւ քաջալերութիւն, խոստումներ եւ օրինակներ, նաեւ աղօթելու պատուէր։ Այսուհանդերձ խոստովանելու ենք, մենք շատ քիչ կ՚աղօթենք։ Մերթ ընդ մերթ կ՚ընդունինք մեր աղօթքի կեանքին տկարութիւնն ու անազդու վիճակը։ Արդեօք երբեւիցի խորհա՞ծ ենք թէ չաղօթելը մեղք է։

Մեր բնաբան համարը կը յստակացնէ թէ աղօթքի անտեսումը, անհոգութիւնը կամ մեր կեանքերուն մէջ նախապատիւ չընելը, Տէրոջը առջեւ մեզ յանցաւոր կ՚ընէ։

Թերեւս կ՚օգնէ այս պահուն հարցնել։ Ի՞նչ է այն մեղքը որ հաւատացեալներուս մէջ հասարակաց է։ Ուշադի՛ր, հպարտութիւնը կամ ստախօսութիւնը չէ, ոչ ալ չարութիւնն ու ատելութիւնը, կամ Խօսքը չկարդալը, հաղորդակցութեան պակասը, նոյնիսկ չծառայելն ու չաճիլը, հապա չաղօթելը, աղօթքի զանցառութիւնը եւ սակաւ աղօթելը։

Եկեղեցական համագումար մը կար, որու ընթացքին հարցուեցաւ, «Կէս ժամ աղօթողներ ձեռքերնին բարձրացնեն», մէկ ձեռք բարձրացաւ, «Որո՞նք 15 վայրկեան կ՚աղօթեն», քանի մը ձեռքեր բարձրացան։ Ետքը յստակացաւ որ մեծամասնութիւնը մօտաւորապէս 5 վայրկեան կ՚աղօթէ, եւ ոմանք ալ…չեն աղօթեր։

Նկատի առնենք Սամուէլի շինիչ արտայայտութիւնը որ կատարեց Աստուծոյ ժողովուրդին բազմութեան առջեւ, եւ ծանրանանք երկու հարցումներու վրայ.—Ինչո՞ւ չաղօթելը մեղք է, եւ չաղօթելով որո՞ւ դէմ կը մեղանչենք։

 Ա. Ինչո՞ւ չաղօթելը մեղք է.—

Աստուածաշունչը մեղք կը կոչէ զայն։ Աստուածաշունչը կ՚ըսէ ստախօսութիւնը, դառնութիւնը, նախանձը, ագահութիւնն ու անհաւատութիւնը մեղքեր են։ Նոյն Գիրքը կը հռչակէ թէ հաւատացեալը չաղօթելով Աստուծոյ դէմ մեղք կը գործէ։ Այս իրողութիւնը մեզ անձնաքննութեան առաջնորդելու է։ Արդեօք չաղօթելով որքա՞ն մեղանչած ենք։

Անշուշտ շիտակը աղօթելն է։ Առիթով մը Յիսուս առակ մը խօսեցաւ, « … Պէտք է ամէն ատեն աղօթել եւ չձանձրանալ», եւ Պօղոս առաքեալ կը քաջալերէ Թեսաղոնիկէի եկեղեց ին ըսելով, «Անդադար աղօթք ըրէք» (Ա. Թես. 5:17)։ Այս եւ տարբեր համարներէ կը սորվինք թէ շիտակը, աղօթելն է։ Յակոբոս առաքեալ տարբեր, ընդհանրական մօտեցում մը ունի որ կ՚ըսէ, «Ան որ գիտէ բարի բան մը ընել եւ չընէր մեղք կը գործէ» (Յակ. 4:17)։

Հռովմայեցիս 14:23-ը կ՚ըսէ, «Ինչ բան որ հաւատքով չէ, մեղք է»։ Այս կը նշանակէ թէ չաղօթելը անհաւատութեան նշան է։ Եւ Եբրայեցիս 11:6-ը կ՚աւելցնէ, «Առանց հաւատքի անհնար է Աստուծոյ հաճելի ըլլալ»։

Ինչ սարսափելի յանդիմանութիւն էր երբ անառակ որդին հեռու երկիր գացած էր ու իր հօրը հետ հաղորդակցութիւնը կտրած։ Ժամանակ մը վերջ զինք ճանչցողները, չէին ճանչնար որպէս իր հօրը զաւակը, որովհետեւ ան կեանք մը կ՚ապրէր, որուն մէջ հայրը գոյութիւն չունէր։

Չաղօթելու պատճառներէն մէկը աղօթքի զօրութեան անհաւատութիւնն է եւ երկրորդը, կասկածը, Աստուած աղօթքի կը պատասխանէ՞։

Աղօթքը հսկայական փոփոխութիւններ կը բերէ մեր կեանքերուն մէջ: Եթէ կ՚ուզէք թերթատեցէք Աստուածաշունչը եւ արձանագրուած աղօթքներուն եւ պատասխաններուն ցանկը պատրաստեցէք։ Որոշապէս պիտի նկատէք թէ աղօթքը ինչեր ըրած է եւ ինչեր ալ կրնայ ընել։

Ընդունելու ենք որ չաղօթելով, աշխարհը, եկեղեցին եւ մենք մեզ կը զրկենք Աստուծոյ ամենակարող օրհնութիւններէն։

Աբրահամ բարեխօսեց չար Սոդոմի համար եւ Աստուած լսեց ու պատասխանեց։ Ի՞նչ կ՚ըլլար եթէ Աբրահամ չաղօթէր։ Մովսէս Իսրայէլի որդիներուն ազատութեան համար աղօթեց եւ Աստուած նոյնպէս լսեց ու պատասխանեց։ Ինչ կ՚ըլլար եթէ Տէրոջը ծառաները՝ Յեսու, Սամուէլ, Դաւիթ, Եղիա, Եսայի եւ Դանիէլ չաղօթէին։

Աղօթքը կ՚ապահովէ սիրելիներու փրկութիւնը, կը լուծէ բարդ հարցեր, կառավարութիւններ կը փոխէ, հիւանդութիւններ կը բժշկէ, արթնութիւն կը բերէ եւ աւետարանի տարածման կը սատարէ։

Բ. Որո՞ւ դէմ կը մեղանչենք.—

Երեք յստակ պատասխաններ կան, ուշադրութեամբ նկատի առնենք։

  1. Աստուծոյ դէմ.—Սամուէլ կ՚ըսէ, «Քաւլիցի որ Տէրոջը դէմ մեղք գործեմ»։ Անշուշտ ամէն մեղք Տէրոջը դէմ է։ Սաղմոսերգուն 51րդ սաղմոսով կ՚ըսէ, «Քեզի, միայն քեզի դէմ մեղանչեցի», իրողութեան մէջ Դաւիթ մեղանչեց կնկան դէմ, անոր ամուսինին, զինուորներուն եւ ամբողջ ազգին դէմ, սակայն նախ մեղքը Աստուծոյ դէմ էր։ Նոյն ճշմարտութիւնը կը նկատենք Ղուկ. 15-ի մէջ, երբ անառակը տուն եկաւ ու ըսաւ «Մեղք գործեցի երկինքի դէմ եւ քու առջեւդ»։ Ան մեղանչած էր կիներու դէմ, երբ վատնած էր հօրը դրամը, այսպէս կոչուած ընկերներու դէմ, յոռի օրինակ եղած էր։ Բայց նախ մեղանչած էր հօրը դէմ։

Անաղօթք կեանքը կ՚անդամալուծէ Աստուծոյ բազուկը, իսկ աղօթքով լեցուն կեանքը ճանապարհներ կը բանայ։

  1. Ուրիշներու դէմ.—Սամուէլ կ՚ըսէ, «Քաւլիցի…ձեզի համար չաղօթելով»։

Այսօր, դուն եւ ես կ՚ապրինք աշխարհի մը մէջ ուր հոգեւոր ու բարոյական անկման վիճակներ կան։ Արդեօք բան մը կա՞յ որ կրնանք ընել օգնելու մեր շուրջիններուն։ Այո՛, կրնանք, կրնանք աղօթել։ Եւ մինչ կ՚աղօթենք կ՚ապահովենք  մեծ Բժիշկին բժշկարար հպումը։ Չաղօթել ուրիշներու համար զրկել է զիրենք Աստուծոյ օգնութենէն, զօրութենէն, շնորհքէն եւ օրհնութիւններէն։ Չաղօթելով սիրելիներուդ, գործակիցներուդ եւ ազգակիցներուդ համար, անոնց դէմ կը մեղանչես։

  1. Մեզի դէմ.—Յաճախ կ՚ըսենք «Աղօթքը վիճակներ կը փոխէ» եւ շիտակ է, բայց պէտք է ըսենք, Աղօթքը աղօթողը կը փոխէ։ Առաջին արդիւնքը, Աստուծոյ հետ աւելի խորունկ յարաբերութեան ցոլացումն է։

Պտղաբեր, յաղթական, ուրախ եւ սուրբ Աստուծոյ զաւակ մը ըլլալու համար, պէտք է լաւագոյնս օգտագործենք շնորհքի Գահը, այն ատեն բոլորս ալ զօրութիւնով եւ Հոգիով լեցուած կեանքեր կ՚ունենանք։

Երկու քայլեր առնելու ենք.—Անկեղծ խոստովանութիւն եւ անձնական որոշում: Որոշապէս Սամուէլի օրինակին հետեւելու ենք, «Չեմ գիտեր ուրիշներ ինչ կ՚ընեն, ես գիտեմ ինչ պիտի ընեմ…»։

Ծրագրէ օրական առանձին աղօթքի ժամանակ ունենալ, սկսիր Աստուածաշունչէն կարդալով, նիւթեր ներկայացուր, պարզութեամբ մօտեցիր ( ինչպէս զաւակը հօրը կը մօտենայ), խօսիր Իր հետ ամէն բանի մասին։

Աղօթելը արդիւնարար է, իսկ չաղօթելը կործանարար։

Դուն աղօթող հայորդի մը եղիր։

 

© 2023 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 31,  Թիւ 248

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).

Book Dedication for ‘Boundless Blessing’ by Rev. Shanlian

/in ,

A book dedication service was held on Saturday evening, November 19, 2022 at Armenian Evangelical Brethren Church (AEBC) to celebrate the publication of Rev. Dikran Shanlian’s latest book, Անսահման Օրհնութիւն (Boundless Blessing). The Church Council published this latest volume in commemoration of “Pari Lour” Newsletter’s 30th Anniversary. The evening began in the AEBC sanctuary with welcoming words and a prayer by Rev. Joseph Matossian. Sevag Shanlian then gave an overview of the 30 years of the “Pari Lour” publication, paying special tribute to Dan Doctorian who printed the newsletter for many years, as well as Pastor Shanlian’s first book in 2000.

12345678

The book was presented in depth by Linda Meguerditchian, Ph.D. After which, Liza Jiguerian Manoyan, the editor, read a passage from the book. Then Mr. Mike Youssefian was invited to the podium to share reflections on the new publication. He praised the work of the author and stressed the necessity to read this book and benefit from its spiritual truths, making special emphasis on the need to preserve and utilize the Armenian language. He then led a prayer of dedication with Rev. Shanlian at the podium. After some words of thanks by the author himself, the Minister to the AEUNA, Rev. Hendrik Shanazarian, gave a few remarks about Pastor Shanlian’s work and concluded with the benediction. The program also included two solos sung by Anna Stefanidi. A beautiful table spread was prepared by the ladies of the church during the refreshment hour in the social hall. Copies of Rev. Shanlian’s books were available for purchase and many had their books signed by the author. We praise God for seeing this project to its completion and pray that it would be a blessing to many. The book project has been sponsored by Mr. & Mrs. Harout and Maral Hagopian of West Hills, CA.

AEBC to Hold Book Dedication Service for ‘Boundless Blessing’ by Rev. Dikran Shanlian

/in ,

GLENDALE – Armenian Evangelical Brethren Church (AEBC) announces the publication of Rev. Dikran Shanlian’s latest book, Boundless Blessing (Անսահման Օրհնութիւն – Ansahman Orhnutiun).  

On the occasion of the 30th Anniversary of the “Pari Lour” newsletter, for which Rev. Shanlian has written spiritual articles over the years, the Church Council is pleased to publish a collection of 60 of his writings in commemoration of this milestone. The book publishing has been sponsored by Mr. & Mrs. Harout and Maral Hagopian of West Hills, Calif.

A book dedication (kinetson) and reception event will be held on Saturday evening, November 19, 2022 starting at 7 pm. The dedication service will take place inside the AEBC Sanctuary with a reception in the Social Hall afterwards, where copies of Rev. Shanlian’s books will be available.

Ansahman Orhnutiun is now available through the author’s website at DikranShanlian.com (with fulfillment by Barnes & Noble). Additionally, the author’s previous books have been republished in new editions. Nor Jampah Me (A New Road) and Kachalerveh (Be Encouraged) are both now available in paperback and hardcover through the author’s website.

Rev. Shanlian has pastored Armenian Evangelical Brethren Church for over 35 years. He is an avid gardener and enjoys reading and writing in his spare time. He currently serves on the board of Pacific Church Network, a partnership of many ethnically and culturally diverse churches who work together to strengthen and establish churches to influence their world with the gospel of Jesus Christ.

Armenian Evangelical Brethren Church celebrates its 97th anniversary this year as well as 15 years in the city of Glendale.

 

###

 

For more information, visit AEBCGlendale.org or call the church office (818) 507-7400.

AEBC 97 Years: Rejoicing in Hope

/in ,

GLENDALE – On Oct. 23, 2022 members and friends of Armenian Evangelical Brethren Church gathered at Phoenicia Restaurant Banquet Hall to celebrate 97 years of ministry. Master and Mistress of Ceremonies for the evening were Mr. Karo Galajian, Esq. and Ms. Arax Shanlian. Mayor of Glendale, Mr. Ardashes Kassakhian welcomed the attendees to Glendale and reflected on the theme of hope for the evening. He then presented Rev. Dikran Shanlian and Mr. George Chouchanian (AEBC Council member) with a commendation from the City of Glendale. The mayor then presented an additional commendation to Rev. Shanlian on the occasion of his birthday, for over 35 years of pastoring AEBC, and congratulating his lates book, “Boundless Blessing”. Rev. Vatche Ekmekjian (Armenian Brotherhood Bible Church, Pasadena) delivered the invocation.

12345

The evening included greetings from the Pacific Church Network. Rev. Dr. Jim Smith (PCN Director) spoke about the mission of PCN of establishing and equipping churches and noted how Rev. Shanlian has served on the PCN board over the years. Musical performances for the evening included worship songs by Mr. Garo Sulahian and Mrs. Anna Stefanidi. Recitation of Psalms were given by Bedik Mardikian and a heartfelt recitation of Vahan Tekeyan’s “Yegeghetsin Haygagan” by Linda Meguerdidtchian.

A warm and poignant moment in the evening was when Arax Shanlian shared several points of reflection about her father, Pastor Shanlian, making note of lessons she has learned from him and the priorities and values he has instilled in her. The crowd rose to sing “Happy Birthday” as Rev. Shanlian made his way forward to cut the birthday cake.

Rev. Dr. Jason Matossian (Mount Ararat Bible Church) spoke on the theme of the evening, “Rejoicing in Hope” based on Romans 5:1-2. He recalled ministers in the life of AEBC who have preached the gospel with clarity and faithfulness. He emphasized the priority of the preaching of the gospel and encouraged the church to be ready for the future—whether local churches see great revival or circumstances change and the church goes underground—our focus continues to be on Christ.

October birthdays!

Near the conclusion of the evening everyone was treated to a stunning rendition of The Prayer performed in both English and Italian by Anna Stefanidi and Yervant Keshishian.

In his closing remarks, Rev. Shanlian thanked everyone for their attendance and support.  In reflecting on 97 years he stressed that the passage of years can be meaningless without a clear focus on our mission of knowing Christ and making Him known. He encouraged everyone to do their very best for Christ. He also recognized all those present who were born in October and promised each one a small gift on their way home later that evening. Rev. Joseph Matossian concluded the evening with a benediction.

We were pleased to have clergy from the community, Rev. John Melkonian, Rev. Soghomon Kilaghbian, Pastor EdPaul Cuenco (PCN) and most notably our dear pastor from Utah, Pastor Gevork Paronyan in attendance.

Within the restlessness of society, the child of God has a hope, a blessed hope. Jesus has given us new life and a future with God in heaven—-this gives us cause to rejoice! Receive Jesus Christ today and rejoice in this blessed hope of the church.

12345

Photos by Vahan Petrosian

Ի՞նչ Պատգամ Կը Փոխանձես

/in ,

Բ. Կորնթ. 5:14-21

 

  Ինչպէս կը տեսնենք մեր անձերը, այդ կ’որողէ մեր ապրելլակերպը եւ ինչ յարաբերութիւն կ’ունենանք ուրիշներու հետ նաեւ ինչպէս կը կատարենք մեր պատասխանատուութիւնները:

Կորնթոսի եկեղեցիին ուղղուած վերոյիշեալ բաժինը, կը նկարագրէ Աստուծոյ, մեզի տուած պարտականութիւնը, թերեւս շատ քիչեր տեղեակ են ասոր:

Անգամ մը որ գիտակցինք, այդ պիտի ազդէ մեր խորհածին, զգացածին ու ժամանակին, նաեւ թէ ինչպիսի կապ ու առնչութիւն կ’ունենանք ուրիշներու հետ եւ ինչ յարաբերութիւն կ’ունենանք Աստուծոյ հետ:

Եթէ հարցնեմ քեզի, «Ո՞վ ես դուն», գուցէ առանց վարանումի ըսես, «Ես հայ քրիստոնեայ եմ, Աստուծոյ զաւակ եմ, ես սուրբ եմ», կամ ասոր նման բան մը:

Արդեօք, տեղեա՞կ ես, Աստուածաշունչը կ’ըսէ, թէ Աստուած նշանակած է քեզ ու տուած է, դեսպան ըլլալու պատասխանտուութիւնը: Երբ Պօղոս Առաքեալ, կը խօսի այս նիւթով, ան, ոչ միայն կ’ակնարկէ իր եւ գործակիցներուն, նաեւ մեզի:

Դեսպանը, կ’ապրի օտար երկրի մը մէջ, եւ կանչուած է խօսելու Իր երկրին անունով: Ան ունի ապրելակերպ մը որ կը տարբերի ուրիշներէն, եւ յաճախ, իր երկրի պատիւը իր ուսերուն դրուած է:

Հիմա, լաւ կ’ըլլայ որ այս դիրքը բաղդատես, որպէս Քրիստոնեայ, քու դիրքիդ հետ:

Աստուածաշունչը կը յայտնէ, որ մենք, այս աշխարհի մէջ օտարներ ու պանդուխտներ ենք, որովհետեւ մեր քաղաքացիութիւնը երկինքն է: Մեր խօսակցութիւնն ու ապրելակերպը պէտք չէ նմանի, մեր շուրջը եղողներուն: Մենք, Աստուծոյ թագաւորութեան խօսնակներն ենք, որովհետեւ Յիսուս մեզ փրկած է Իր արիւնով:

Պահ մը խորհինք, ի՞նչ պիտի ըլլար մեր դիրքը, եթէ նախագահը, հեռաձայնելով խնդրէր, որ այսօր իսկ մայրաքաղաք երթանք, պարտականութիւն մը ունի մեզի համար: Ի՞նչ կ’ըլլայ մեր պատասխանը, «Նախագահը հրաւիրեց, բայց մենք խանդավառ չենք»:

Անշուշտ ո՛չ, ահա կը ղրկուինք այս երկիրը ներկայացնելու Իրեն եւ իշխանութեամբ խօսելու:

Այն օրը, երբ ընդունեցինք Տէր Յիսուսը, որպէս մեր փրկիչն ու տէրը, ունեցանք պատասխանատուութիւնը, ըլլալու Իր դեսպանը, այն շրջանակին մէջ, ուր կը բնակինք, ուստի կ’ակնկալուի մեզմէ, տարբեր խօսիլ եւ տարբեր գործել: Գիտակցելով, որ երկիրը մեր վերջնական նպատակակէտը չէ, հապա մերը՝ երկինքն է:

Մենք, նշանակուած դեսպաններ ենք ու կը ներկայացնենք թագաւորներու Թագաւորին՝ Տէր Յիսուսին, եւ ասիկա բնաւ ուզելու կամ չուզելու խնդիր չէ:

Հիմա կ’ուզեմ բաժնեկցիլ  երկու իրողութիւններ, որոնք կապուած են այս պարտականութեան հետ:

Ա. Աստուածոյ մեզի յանձնած պատգամը, հաշտութեան պատգամ է.—

Օրինակի համար, զոյց մը կայ, որ ամուսնալուծուած է, հաշտութիւն, կը նշանակէ, անձի մը օգնութեամբ, այս զոյգը իրենց մտքերն ու դիրքաւորումները կը փոխեն, եւ անգամ մը եւս կը սկսին ապրիլ, մտերմիկ, ջերմ ու սիրալիր յարբերութեամբ մը:

Այս հաշտութեան պատգամը, Պօղոս առաքեալի կողմէ նկարագրուած է Բ. Կորնթ. 5:17-ի մէջ, «Ուրեմն եթէ մէկը Քրիստոսի մէջ է, ան նոր ստեղծուած մըն է, հիները անցան եւ ահա ամէն բան նոր եղաւ»:

Հաշտութեան պատգամը, նոր սկիզբ մը ունենալու, յոյսի պատգամն է: Հոգ չէ թէ, ով ես եւ ինչ վիճակի մէջ կը գիտնուիս, պատգամը, որ Աստուած տուած է ամէն մարդու, հաշտութեան պատգամն է:

Այս յոյսի եւ հաշտութեան պատգամը ուրիշներու հասցնելու պարտականութիւնը Աստուած մեզի, հաւատացեալներուս յանձնած է:

Բ. Այս պատգամը նոր յարաբերութիւններու պատգամ է.—

Աստուած, առաջին քայլը առած է, որովհետեւ մարդը չէ որ ինքզինք կը հաշտեցնէ Աստուծոյ հետ: Աստուած Իր Որդիին անձովը աշխարհ եկաւ, ապրեցաւ մեր մէջ, խաչին գնաց, կրելով մեր մեղքերը: Յիսուս Քրիստոս Աստուծոյ հաշտութեան կերպն է:

Աստուած կը հասնի մարդոց, որոնք կոտրուած ու յուսահատ կեանքեր ունին, եւ անոնց կը բերէ ուղիղ յարաբերութեան մէջ, Իր հետ եւ ուրիշներու հետ: Ան անցեալը կը հեռացնէ, ու Հօր Աստուծոյ հետ, կը բերէ գեղեցիկ եւ մտերմիկ յարաբերութիւն մը:

Այս պատգամը, մեզի յանձնած է, հետեւաբար մենք՝ դեսպաններ ենք:

Պահ մը խորիր, արդեօ՞ք աշխարհի մէջ կայ պատգամ մը, որ կը փոխէ մարդուն, անշուշտ ոչ, սակայն որպէս հաւատացեալ, քու տուած պատգամդ՝ կը փոխէ: Առաքեալը, որպէս յանձնարարութիւն, այս պատգամը Աստուածոյ կողմէ ունէր: Ի՞նչ ըրաւ: Ան աղաջեց մարդոց, որ Աստուծոյ հետ հաշտուին: Իսկ մենք ի՞նչ կ’ընենք:

Այսօր սերունդներ կը մեծնան առանց Յիսուսի, առանց Աստուծոյ ճանչնալու, հեթանոս սերունդ մը կը մեծցնենք ու եթէ այսպէս շարունակուի կ’ունենանք հեթանոս երկիր ու հեթանոս ազգ, որովհետեւ լուռ կեցանք եւ մեր պաշտօնը չկատարացինք: Ոչ միայն հաշտութեան պատգամ ունինք, այլ նաեւ հաշտութեան ծառայութիւն մը:

Ծառայութիւնը ծառայի հետ կապուած է: Ի՞նչ կ’ընէ ծառան, կը ծառայէ: Հաւատացեալներ, տարբեր դերեր ունին, բայց մէկ բան հասարակաց է, բոլորս ալ ծառաներ ենք:

Ամենէն ուրախ անձերը, որոնց ճանչցած եմ, Աստուծոյ ծառայողներն են:

Աստուած, այս դժուարին գործը կատարելու համար, Սուրբ Հոգիին զօրութիւնը կո տայ: Ուրեմն պատգամը, զօրութիւնը եւ ծառայութիւնը ունինք: Ի՞նչ է քու մղիչ ոյժդ, այս հաշտութեան ծառայութեան մէջ:

Հիմա, հաճիս կարդայ վերոյիշեալ ութը համարները (Բ. Կորնթ. 5:14-21) եւ նուիրուէ կատարելու, Աստուծոյ քեզի տուած պարտականութիւնը, որպէս հաւատացեալ, որպէս դեսպան, եւ կատարէ զայն Հոգիին զօրութեամբ:

 

© 2022 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 30,  Թիւ 245

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).

Առանց Գիտնալու Թէ Ուր

/in ,

Եբր. 11:1-3, 8-10

Հաւատքը շատ քիչ կապ ունի, նոյնիսկ կապ չունի յստակ, որոշ եւ տեսանելի բաներու հետ: Սակայն այս չէ մօտեցումը մերօրեայ շատ մը կրօններուն եւ հաւատացեալներուն: Այսուհանդերձ այդ հիմնական ճշմարտութիւն է, որուն վրայ Եբրայեցիներու նամակին համարները հիմնուած են: Հաւատքը որոշ, յստակ եւ երեւելի բաներու հետ առնչութիւն չունի: Թերեւս կը փափաքինք որ տարբեր ըլլայ, բայց չէ:

Ոմանք կը փափաքին այս նիւթին տարբեր, պարզուած եւ դիւրին մօտեցում ունենալ:

Հաւատքը այդպէս չէր Աբրահամի պարագային: Ահա մեծ մարդ մը, բայց տակաւին հօրը ընտանիքին հետ, հօրը տան մէջ:

Աբրահամ ընտանիքին Ուր-էն Խառան երթալուն մէջ բաժին ունեցաւ: Իր հայրը Թարա շարունակեց ամբողջ ընտանիքին որոշումներու պատասխանատւութիւնը կրել: Թէեւ Աստուած անծանօթ չէր Աբրահամի, բայց զարմացաւ երբ Ան տեղեկացուց իրեն թէ փոփոխութիւն մը պիտի ըլլայ, եւ քիչ ժամանակ ետք ուրիշ փոփոխութիւն մը: Աստուած ըսաւ «Քու երկրէդ եւ քու ազգականներէդ ու քու հօրդ տունէն գնա այն երկիրը՝ զոր ես քեզի պիտի ցուցնեմ: Թարա Խառանէն աւելի անդին պիտի չերթար, սակայն Աբրահամ իր կնկան հետ պատրաստ էր երթալու:

Թարա հաւանաբար հարցուց «Բայց ո՞ւր պիտի երթաս», «Աստուած ցոյց պիտի տայ» խեղդուած ձայնով մը պատասխանեց Աբրահամ, անոր որ ընտանիքին մէջ գլխաւոր որոշումներ առնողն էր, նոյնիսկ հոգեւոր որոշումները:

Արդեօք կ’ըզգա՞ս խօսակցութեան ծանրութիւնը, երբ Աբրահամ հաստատակամ էր, հակառակ անորոշութիւններուն, Աստուած իսկապէս խօսած էր: Աստուած իրապէս խօսած էր, յիշեցնելով հնազանդութեան օրհնութիւնները, անոնցմէ մէկը՝ աւելի մեծ օրհնութիւն իրեն եւ իր ընտանիքին: Եւ Աբրահամ Խառանէն հեռացաւ առանց գիտնալու թէ ո՞ւր կ’երթայ:

Ինչո՞ւ, ինչո՞ւ կամեցաւ այսպիսի քայլ մը առնել, երբ եօթանասունհինգ տարեկան էր: Շատ բան չունէր, կինը, Ղովտը, քանի մը ծառաներ եւ քիչ մըն ալ ապրանք: Կարծես ուրիշներ ալ ներշնչուած ու համոզուած իրենց հետ ճամբայ ելան, դրդապատճառը Աբրահամի հաւատքն էր:

Ըստ Եբրայեցիներու նամակին Աբրահամ հաւատքի պատմութեան մէջ կեդրոնական անձնաւորութիւն մըն է: Ան վտանգեց իր կեանքը, իր ընտանիքին կեանքը եւ վստահ չէր թէ ինչո՞ւ: Հակառակ այս ապացոյցին շատ մը աստուածաբանութեան հեղինակներ իրեն օրինակելի կը նկատեն: Կրնանք նայիլ իրեն որ հաւատքի կեանք մը ցոյց կու տայ, այդ հաստատուած չէ տեսանելի, որոշ եւ յստակ երեւոյթներու վրայ:

Մենք կ’ուզենք ամէն տեսակի անորոշութիւններ մեր կեանքերէն վերցուին, նամանաւանդ երբ դրամական ներդրում մը կը կատարենք, շահագործութեան դնելով գումար մը, չենք ուզեր վտանգուած ըլլայ այլ ապահովութիւն կը փնտռենք:

Աբրահամ վստահ չէր թէ ինչո՞ւ եւ յստակօրէն չէր գիտեր թէ ո՞ւր պիտի երթայ, բայց Աստուծոյ իրեն հետ ըլլալու մղիչ վստահութիւնը ունէր: Երբ կը շարժինք Աստուծոյ կամքով կ’ունենանք Իր առաջնորդութիւնը, որովհետեւ խոստացած է մեզի հետ երթալ, ըլլալու մեզի հետ, օրհնելու մեզ եւ մեր միջոցով օրհնելու ուրիշները: Աստուած միայն մէկ բան չի խոստանար, այդ ալ մանրամասնութիւններու ցանկը, պարզապէս վնասն ու վտանգը նուազեցնելու համար:

Որպէս հաւատքի անձեր, բոլորս ալ շարունակ պէտք ունինք հաւատքի քայլեր առնելու: Մենք հաւատքով կը քալենք, դիւրին չէ ու հասկնալն ալ յստակ չէ: Հետեւելով Աբրահամի առաջնորդութեան, ահա այս խումբը հասաւ Քանան: Ինչո՞ւ հոս, Աբրահամ չէր գիտեր, սակայն մղիչ վստահութիւնը ունեցաւ թէ այս է շիտակ վայրը: «Աբրահամ այս երկրէն մինչեւ Սիւքէմի տեղը մինչեւ Մօրէի կաղնին անցաւ…» Ծննդոց 12:6:

Կարդալով այս համարը «երկրէն մինչեւ Սիւքէմ», արդեօք որքա՞ն ժամանակ առաւ…եւ դժուարութի՞ւնը եւ շփոթութի՞ւնը, երբ օրէ օր յստակ ու վստահ ուղղութիւն չկար:

Երբեմն մենք ալ նման ապրումներու մէջ կ’ըլլանք երբ հաւատքի քայլ կ’առնենք, կը քալենք ու կը քալենք ուղղութեան մը վրայ, պարզապէս ունենալով մղիչ առաջնորդութիւն մը: Օրեր, շաբաթներ ու ամիսներ կ’անցնին, յստակ, հաստատ, որոշ ու բացայայտ բան մը չկայ, միայն հաւատքդ օգնած է քեզի երթալու, եւ Աստուծոյ վստահելով երթը շարունակելու:

Եբրայեցիներու նամակին հեղինակը կը յիշեցնէ մեզի թէ Աբրահամ Քանանու երկրին մէջ ապրեցաւ որպէս «պանդուխտ»: Դիւրին բան չկայ, ոչ ալ վարձատրութիւն կայ, Աստուած առաջնորդած է, որպէսզի Քանանու երկիրը Աբրահամի սերունդներուն ըլլայ:

Աբրահամ, որպէս հաւատքի մարդ, յայտնաբերեց որ հաւատքի գնահատականը անմիջապէս պիտի չունենայ: Անշուշտ ժառանգութեան խոստումը բլուրին վրայ հանգստաւէր պալատ մը չէ եւ ոչ ալ ոսկի փողոցներ, նոյնիսկ պիտի չլսէ «ապրիս բարի ու հաւատարիմ ծառաս» խօսքը:

Եթէ միայն կերդրոնանանք վերջնական գնահատանքին, անպայման պիտի կորսնցնենք կեանքի նուէրները եւ հաւատքը որ մեզի հոն կը հասցնէ:

Աբրահամ յայտնաբերեց հաւատքի գլխաւոր գնահատականը, Աստուծոյ հետ քալել է ամբողջ ճամբու ընթացքին, իր բոլոր մարտահրաւէրներով, յուսահատական պահերով եւ ձախողութիւններով: Հաւատքով քալելը ինքնին վարձատրութիւն է : Առօրեայ քալուածքով կ’ունենանք պատեհութիւնը ճանչնալու Իրեն եւ հասկնալու Իր ներկայութեան զօրութիւնը:

Որովհետեւ ամբողջական, մանրամասն ուղղութիւններու ցանկ մը չէ տրուած, երբ ձեռնարկած ենք այս հաւատքի ճամբորդութեան, այդ իսկ պատճառով շարունակաբար Աստուածոյ հետ հաղորդակցութեան մէջ կը մնանք:

Արդար ըլլալու համար, ըսենք թէ միայն երկու սերունդներ ետք կը բացայայտուի Աբրահամի շիտակ քայլ առնելը:

Հաւատքը յստակօրէն անձնական է, բան մը չէ որ ուրիշներ որոշում կը կայացնեն մեզի համար: Մենք ենք մեր ընտրութիւններով, Աստուծոյ առջեւ պիտի որոշենք եւ ապրինք մեր ընտրութեան հետեւանքներով կամ արդիւնքներով:

Հաւատքով ապրելու համար պէտք է գիտակցիլ թէ Աստուծոյ ժողովուրդը, հաւատքի ժողովուրդ է, միշտ պանդխտական, օտարական կեանք մը ունի. երբեմն կ’օրհնուի յիշեցնելով Աստուծոյ ներկայութիւնն ու առաջնորդութիւնը, բայց միշտ օտարներ են, կըսպասեն խոստումներու վերջնական կատարումին:

Աբրահամ շարունակեց երթալ, նաեւ մենք, հաւատքի ժողովուրդը կը շարժի, նստիլ չկայ, որովհետեւ Աստուած տակաւին կը խօսի եւ կը ղրկէ: Վայրեր կան ուր Իր անունով հոգիներու պէտք է հասնինք, խօսինք ու դպչինք:

Մինչ կ’անցնինք փառք կու տանք, որովհետեւ հաւատք ունինք, ինչպէս Աբրահամ ունեցաւ, օր մը բոլորիս համար խճանկարի քարերը սքանչելի կերպով միատեղ պիտի քան, երբ հաւատքի ճամբորդութեան մէջ մեր բաժինը կ’ունենանք:

 

© 2022 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 30,  Թիւ 244

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).

Փառապանծ Յոյսեր

/in ,

Երկու տարիներ, 2020–նն ու 2021-ը ետեւ մնացած են:

Արդեօք կ’ուզե՞նք վերատեսութեան ենթարկել այդ տարիները: Տարիներ լեցուն պրկումներով, քստմնումով, վախերով, ցնցումներով եւ անորոշութիւններով—ժահր, գողութիւն, մարդասպանութիւն, Արցախեան պատերազմ, մահեր, կասեցուած տնտեսութիւն, արգելափակուած վիճակ, ցոյցեր, ու քաղաքական պայքար, պարզապէս կը թուենք քանի մը հատը:

Կարծես թէ այդ երկու տարիները ի յայտ բերին մարդոց լաւագոյնն ու յոռեգոյնը: Լաւագոյն ժամանակներ էին աղօթքի, յարաբերութեան, վկայութեան եւ բարի գործերու. Միեւնոյն ատեն՝ յորեգոյն ժամանակներ էին տունը բանտարկուելու, սահմանափակ երուզերի, հեռաւորութիւն պահելու եւ դիմակով պտտելու, ստիպողաբար ունենալով տարօրինակ ապրելակերպ մը:

Հակառակ քաոսային վիճակներուն ու բացասական երեւոյթերուն, Նոր Տարուան, 2022-ի համար յոյս ունիմ:

Նախ կ’ուզեմ յստակացնել թէ յոյս ուր չեմ դներ: Ոչ քաղաքական լուծումներու, ոչ տնտեսական դրական տեղաշարժերու, ոչ մարմնական առողջութիւններու եւ ոչ ալ ազգային կամ եկեղեցական տպաւորիչ լուրերու վրայ: Անշուշտ քաղաքականութիւնը իր տեղն ու ընթացքը եւ որոշ ազդեցութիւնը ունի մեր կեանքերուն վրայ, ինչպէս նաեւ տնտեսական, մարմնաւոր, ազգային ու եկեղեցական բարի տեղեկութիւնները: Սակայն ճշմարիտ յոյսը պարագաներէն եւ մարդկային զգացումներէ վեր է, կու գայ վերէն, Աստուծմէ:

Թերեւս վախի մէջ կը գտնուինք, Նոր Տարին բացայայտ բան մը չունի, ամէն բան գոց է ու տարտամ: Եսայ. մարգարէն 41:10-ով կ’ըսէ, «Մի’ վախնար, քանզի ես քեզի հետ եմ, մի’ զարհուրիր, վասնզի ես քու Աստուածդ եմ, քեզ պիտի զօրացնեմ եւ քեզի օգնութիւն պիտի ընեմ»:

Կ’ըսեն թէ «մի վախնար»ը Աստուածաշունչին մէջ յիշուած է 365 անգամներ, այսինքն տարուան ամէն մէկ օրուան համար, ի բացառեալ նահանչ տարիէն: Բայց այս խոստումները «կիֆդ քարթի» (gift card) նման են, թերեւս տօնական օրերու եւ այլ առիթներով ստացար: Շատեր մոռնալով զանոնք չեն գործածեր: Տեղեկութիւններու համաձայն անցեալ տարուան ընթացքին երեք պիլիոն արժող քարթեր չեն գործածուած:

Նման կիֆդ քարթերու, Աստուծոյ խոստումները ազդեցութիւն չեն ունենար մեր կեանքերուն վրայ, եթէ զանոնք չգործածենք: Եւ Աստուծոյ խոստումներէն «գործածելու» կերպը, պարզապէս վստահութիւն ունենալ է, թէ Ան Իր խոստումը պիտի պահէ ու կատարէ:

Վստահ եմ որ դուն Աստուածաշունչէն խոստումներ ունիս, որոնց կը կառչիս, որոնք առօրեայ հացի նման եւ գուցէ աւելի կեդրոնական տեղ ունին քու կեանքիդ մէջ: Իմ նախասիրածներէս մէկը կը գտնուի Երեմ. 29:11-ի մէջ, «Քանզի ես ձեր վրայով խորհած խորհուրդներս գիտեմ, կ’ըսէ Տէրը, անոնք ձեր յուսացած վախճանը ձեզի տալու համար խաղաղութեան խորհուրդներ են եւ ոչ թէ չարիքի»:

Չափազանց կը սիրեմ երբ Աստուած զարմանալի կերպով կ’ըսէ, «խորհած խորհուրդներս գիտեմ»:

Իրողութեան մէջ ամենակարող Աստուծոյ նոյնիսկ սլացող խորհուրդ ունենալը իմ մասիս պապանձեցնող է: Աստուած չըսէր «Ներկայիս խորհուրդ մը գիտեմ քու մասիդ», հապա կ’ըսէ «գիտեմ խորհուրդներ, որոնք կը խորհիմ քու վրայովդ»:

Արդեօք քանի՞ խորհուրդներ են: Աստուածաշունչի համաձայն, աւելի են քան ծովեզերքի աւազի հատիկները, «Եթէ համրեմ զանոնք՝ աւազէն շատ են» Սաղմ. 139:18:

Սակայն կը հարցնեմ, Աստուած ինչպի՞սի խորհուրդներ կը խորհի իմ մասիս: Ան կը վստահեցնէ ինծի թէ այդ «խորհուրդները խաղաղութեան խորհուրդներ են եւ ոչ չարիքի», խորհուրդներ տալու ապագայ եւ յոյս:

Տարիներ առաջ առաջին զաւակս փոքր էր եւ միասին խաղալիքներու խանութ մը այցելեցինք, աջ ու ձախ նայելէ ետք ըսաւ, հայրիկ, ինչու իմ փոխարէն դուն չես որոշեր: Իր խօսքը սիրտս ջերմացուց, եւ ինծի համար մեծ հաճոյք էր զաւկիս տալու լաւագոյնը: Խորհեցայ որ իմ տուածս իր ընտրածէն աւելի լաւ պիտի ըլլար:

Երբեմն վախով ու կասկածով լեցուած կ’ըլլանք նմանօրինակ բան մը Աստուծոյ ըսելու: Որովհետեւ կը խորհինք թէ Աստուած կծծի է ու կոշտ, եւ կ’ուզէ մեր կեանքերը քանդել, մինչ հակառակը շատ աւելի ուղիղ է:

Աստուած մեր վրայ չէ բարկացած, Ան մեզի կը սիրէ եւ Իր ծրագիրը մեզի համար աւելի գերազանց է քան մեր ծրագիրը:

Հաւանաբար Աստուծոյ փափաքը տարին սկսելու, մեզի համար ըսենք, «Ով հայր, դուն ընտրէ ինծի համար»:

Չեմ գիտեր այս Նոր Տարին ինչեր ունի իր մէջ, մէկ բան յստակ է ու բացորոշ, իմ երկնաւոր Հայրս գիտէ:

Եկէք չվախնանք, անորոշ օրերը վստահինք Աստուծոյ:

Կարդացած եմ Աստուածաշունչի վերջին էջը: Վերջաւորութեան ամէն բան լաւ է, որովհետեւ Աստուած ապագայ մը եւ յոյս մը ունի մեզի համար:

Վստահօրէն կ’ըսեմ, ես յոյս ունիմ այս տարուան համար, ունիմ փառապանծ յոյսեր, միշտ ապաւինելով մեր հզօր Աստուծոյն:

 

© 2022 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 30,  Թիւ 243

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).

Christmas Tea with Carols

/in ,

December 17, 2021 The social hall was festive, a great table spread was arranged with bite-sized pastries, savory favorites, fresh coffee and cinnamon spice tea. We enjoyed great fellowship as we sang Christmas carols and listened to a Christmas message given by Rev. Joseph Matossian.

Rev. Shanlian announced a generous gift of $10,000.00 donated by Rev. John Melkonian and family to AEBC in honor of Rev. Melkonian’s 90th birthday.

The day was full of smiles and songs as Anna Stefanidi sang a Christmas rendition of “Hallelujah”, the Armenian version of “Mary, Did You Know?”, and the Christmas classic, “O Holy Night”.

Քրիստոսի Մարմնաւորուիլը

/in ,

Գաղատացիս 4:1-7

Երբ Յիսուս Քրիստոսի մարդեղութեան մասին կը խորհինք, անոր պատմական տեղեկութիւնները երեք աւետարաններուն (Մատթէոս, Ղուկաս եւ Յովհաննու) –ի մէջ ունինք: Այս տրուած ծանօթութիւնները ոչ մէկ ձեւով հակասական են, հապա իրար ամբողջացնող են եւ պէտք է միասին առնել, որպէսզի մեր Փրկչին ծնունդին ամբողջական պատկերը ունենանք:

Մինչ Աւետարանիչները Աւետարաններով մեզի կը ներկայացնեն մարդեղութեան պատմական տեղեկութիւնները, Պօղոս առաքեալ Գաղատացիներու 4-րդ գլուխով կու տայ դէպքին վարդապետական բացատրութիւնը: Ուշադրութեամբ հետեւելով պիտի կռահենք երեք հիմնական ճշմարտութիւններու շեշտադրումը:

Ա. Մարդեղութեան ժամանակը, Աստուած ե՞րբ Իր Որդին ղրկեց.-

Ե՞րբ տեղի ունեցաւ այս դէպքը: Մատթէոս աւետարանիչը կ’ըսէ թէ տեղի ունեցաւ «Հերովդէս Թագաւորի օրերուն»: Մենք մեր օրացոյցներէն գիտենք որ մօտաւորապէս երկու հազար եւ աւելի տարիներ առաջ էր, երբ Աստուած Իր Որդին աշխարհ ղրկեց. սակայն Գաղատացիս 4:4-ի մէջ կը տեղեկանանք «ժամանակի լեցուելուն» էր:

Աստուած ստեղծագործութեան մէջ ժամանակացոյցով գործեց եւ Ծննդոցի առաջին երկու գլուխները կ’ապացուցեն այդ: Ստեղծագործութեան աշխատանքին մէջ ծրագիր մը կար, կարգ կանոն եւ կերպ, նոյնը ճիշդ է փրկագործութեան պարագային, որ կ’ընդգրկէր Իր Որդին ղրկել նմանութեամբ մեղանչական մարմինի:

Աստուած նշանակեց փրկագործութեան ժամանակը ամէն մանրամասնութիւններով եւ այս ժամանակը նշանակուած էր անցեալ յաւիտենականութեան: Ճշգրիտ ժամանակն ալ նախապէս ըսուած էր, Յիսուսի ծնունդէն չորս հազար տարիներ առաջ (Ծննդոց 3:15):

Աստուածային տեսանկիւնէն դիտելով Յիսուս եկաւ ճիշդ ժամանակին, երբ աշխարհ պատրաստ չէր բարոյապէս, հոգեւորապէս, քաղաքականապէս, կրօնապէս եւ ազգայնապէս, սակայն պէտք ունէր: Ներկայիս լաւ է յիշել որ Աստուած տակաւին ժամանակացոյցով կը գործէ:

Բ. Մարդեղութեան Բնոյթը – Աստուած Ի՞նչպէս Իր Որդին ղրկեց.-

Ասիկա յայտնուած է երեք արտայայտութիւններով, Գաղատացիս 4:4-ի մէջ:

Առաջին, «Աստուած ղրկեց Իր Որդին», գլխաւոր գործողը Աստուած Ինքն է, երբ կը հետեւինք Յովհաննու 3:16-ի այդ աւելի կը յստականայ, եւ նայելով Սաղմոս 40:7-ին կը նկատենք որ կ’ակնարկէ Յիսուս Քրիստոսի նախագոյութեան:

Երկրորդ, «Կնոջմէ եղաւ (ծնաւ)», Տէր Յիսուս «կնկայ սերունդէն» էր: Երբ երկիր եկաւ Իր աստուածութիւնը մարդկութիւն հագած էր, որովհետեւ Ան Աստուած- մարդ էր եւ ոչ թէ մարդը որ Աստուած եղաւ: Կնոջմէ եղաւ եթէ ոչ ուրիշ ի՞նչ ձեւով ոեւէ մէկը կրնայ այս աշխարհը գալ ի բացառեալ «ըլլալով» կամ կնոջմէ ծնելով: Այս արտայայտութեամբ կը հռչակուի որ Տէր Յիսուս յատուկ էր անձով եւ Իր ծննդեան կերպով:

Երրորդ- «Օրէնքին տակ մտաւ»

Իր մարմինի օրերուն, մեր Տէրը ենթակայ էր .-

ա. Ծիսական օրէնքին, որովհետեւ Ան թլփատուեցաւ եւ տաճար բերուեցաւ, Ան տաճարին մէջ պաշտեց եւ տաճարին տօնակատարութիւններուն  մասնակցեցաւ, «երբ ութը օրերը լման եղան մանուկը թլփատուեցաւ…» (Ղուկ. 2:21):

բ. Ընկերային օրէնքին, Ան ենթակայ էր Իր ծնողքին «եւ իջաւ անոնց հետ ու գնաց Նազարէթ, եւ անոնց հնազանդ էր…» (Ղուկ. 2:51):

գ. Բարոյական օրէնքին, Ան ամէն քայլափոխի օրէնքը պահեց: Ինք յայտարարեց որ չէ եկած «օրէնքը քանդելու այլ կատարելու»:

Պահ մը խորհինք Իր իսկ սահմանափակումը, փառաւոր Աստուածը օրէնքին ենթակայ կ’ըլլայ:

Գ. Մարդեղութեան Նպատակը – Աստուած ինչո՞ւ Իր Որդին ղրկեց.-

Տէր Յիսուս ինչո՞ւ պէտք ունէր երկինքէն երկիր գալու եւ ծնելու Բեթլէհէմի մսուրին մէջ: Գլխաւոր երեք նպատակներ կան, որոնք յիշուած են Գաղատացիս 4:5, 6 եւ 7-ի մէջ:

ա. Ան եկաւ որպէսզի փրկուինք (5րդ համար): Այս պարագային փրկել կը նշանակէ օրէնքին գերութենէն եւ անէծքէն ազատել: Օրէնքին անէծքը պատիժն է որ կու գայ, որովհետեւ մենք օրէնքը կոտրած ենք եւ հետեւաբար անէծքի տակ ենք ու պատիժի վտանգին առջեւ: Բայց Յիսուս Քրիստոս եկաւ մեզի օրէնքին անէծքէն փրկելու, ու այս գործը Իր կեանքը տալով եւ Գողգոթայի վրայ Իր արիւնը թափելով: Փառք Աստուծոյ այս սքանչելի, սիրայօժար, անզուգական գործին համար:

բ. Ան եկաւ որպէսզի որդեգրութիւնը ընդունինք (5րդ համար): Աստուծոյ նպատակը մարդեղութեան մէջ, մեզի Աստուծոյ որդիներ ընելն էր եւ այս որդիութիւնը հիմնուած է փրկագործութեան վրայ, «փրկէ, որպէսզի ընդունինք կամ ստանանք…»: Աստուածոյ Որդին եղաւ մարդու որդի, որպէսզի մարդոց որդիները կրնան Աստուծոյ որդիներ ըլլալ: Ուրեմն որո՞նք են Աստուծոյ որդիները: Անոնք են որոնք որդեգրութեան Հոգին ունին իրենց սրտերուն մէջ «Աստուած Իր Որդւոյն Հոգին ձեր սրտերուն մէջ ղրկեց (6րդ համար):

գ. Ան եկաւ որպէսզի Յիսուս Քրիստոսով Աստուծոյ ժառանգորդներ ըլլանք (7րդ համար):

Երբ Հռովմայեցիս 8-ին կը նայինք, ուր մենք Յիսուս Քրիստոսի հետ ժառանգակիցներ ենք, որովհետեւ Ան բաժնեկցեցաւ մեր մարդկութիւնը բոլոր յետագայ տառապանքներով, որոնք Իր բաժինը եղան, որպէսզի մենք Իր շնորհքով եւ Իր վրայ եղած հաւատքով բաժնեկցինք Իր փառքը: Ղուկաս 15-ի առակով հայրը իր մեծ որդիին ըսաւ, «Դուն միշտ ինծի հետ ես եւ ինչ որ ունիմ քուկդ է»: Ահա այս է որ մեր Հայրը կ’ըսէ Իր որդիներէն ամէն մէկուն, քեզի եւ ինծի, եւ կու տայ փրկութիւն, որդեգրութիւն եւ ժառանգակցութիւն, ասոնք մեծագոյն նուէրներն են որոնք կրնանք ունենեալ, ուստի ցնծանք եւ խայտանք:

 

© 2021 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 29,  Թիւ 242

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).

Անսահման Կարելիութիւններ

/in ,

«Ինծի կանչէ ու քեզի պատասխանեմ, եւ քեզի մեծ ու խորին բաներ պատմեմ, զորոնք դուն չես գիտեր» Երեմեայ 33:3

 

Աստուծոյ կոչն ու հրաւէրն է, որպէսզի փրկուածներ աղօթեն, եւ մեղաւորներ աղօթեն փրկութեան համար:

Նոյնիսկ Աստուածաշունչի պարզ ընթերցող մը կը յայտնաբերէ անոր էջերուն վրայ, որ այրեր եւ կիներ որոնք աղօթեցին, իրենց աղօթքներուն պատասխանը ստացան: Որպէսզի հիմնաւորենք այս միտքը պէտք է մտաբերենք ու խորհինք որոշ անուններու մասին, Աբրահամ, Մովսէս, Աննա, Սամուէլ, Դաւիթ, Դանիէլ եւ ուրիշներ Հին Կտակարանէն, Պետրոս, Պօղոս եւ Յովհաննէս Նոր Կտակարանէն:

Այս բոլոր օրինակներէն աւելի երբ կը կարդանք Աստուածաշունչը կը գտնենք աղօթելու քաջալերութիւն եւ նոյնիսկ պատուէր:

Պահ մը մտածենք մեր Տէրոջ չորս Աւետարաններուն մէջ աղօթքի մասին ըսածներուն եւ առաքեալներուն կողմէ նամակներուն մէջ տրուած աղօթքի առանձնաշնորհին եւ պատասխանատուութեան մասին:

Ճշմարիտ ու ճշգրիտ արտայայտութիւն է ըսել թէ Աստուածաշունչը աղօթքի դասագիրք մըն է, ցոյց կու տայ ո՞վ կրնայ աղօթել, ինչո՞ւ պէտք ունի աղօթելու, ե՞րբ պէտք է աղօթէ եւ ի՞նչ կը պատահի երբ աղօթէ: Այս բոլորէն ետք հրաւէր կու տայ մեզի եւ կը քաջալերէ աւելի աղօթելու համար:

Երեմեայի վերոյիշեալ համարը կը յուշէ եւ կը հռչակէ աղօթքի անսահման կարելիութիւնները: Երբ կը խորհինք այս մասին թող Աստուած ոչ միայն աղօթքի հաւատալու ծարաւը դնէ մեր մէջ, այլ նաեւ իսկապէս մեզի աղօթողներ ընէ, որովհետեւ մենք երկնաւոր Հայր մը ունինք, Ան կը սիրէ լսել ու պատասխանել մեր աղօթքներուն:

Նախ պէտք է նկատի առնենք թէ ամէն աղօթք երկու կողմ ունի, մարդկային եւ աստուածային. տարբեր խօսքով՝ խնդրող կողմ եւ պատասխանող կողմ: Եթէ աղօթքը երկու կողմ ունի, ուրեմն ցոյց կու տայ թէ աղօթքը միշտ ալ պայմանաւոր է, որպէսզի Աստուած ընէ Իր բաժինը, մարդը, ես եւ դուն, պէտք է ընենք մեր բաժինը, Յակոբոս կ’ըսէ «չունիք, որովհետեւ չէք խնդրեր»:

Ա. Մեր Բաժինը – Կանչել

Ի՞նչ է մեր բաժինը, արդեօք կ’ընդգրկէ ձե՞ւ մը, կամ միայն Քրիստոնեայ եղողներ կրնա՞ն աղօթել, եւ կամ երկար ժամանակ աղօթքի դպրոցի մէջ ըլլա՞լու ենք, նախ քան ընդունելի կերպով մօտենալը Աստուծոյ: Մարդուն բաժինը ամփոփուած է երկու բառերով «Ինծի կանչէ», պարզօրէն մեր բաժինն է Աստուծոյ կանչել: Ստեղծուածը Ստեղծիչին կը կանչէ, զաւակը հօրը քով կու գայ ու կը յայտնէ իր պէտքերը:

Ո՞ւր կը սկսի աղօթքը: Եթէ ծնրադրեմ մեծ ծանրաբեռնաւորուածութեամբ եւ աղօթեմ Աստուծոյ, բան մը որ ես կ’որոշեմ ընել ու կ’ընեմ: Ա՞յդ է աղօթքը: Երբ կ’աղօթենք միշտ ալ Աստուած առաջին քայլը կ’առնէ, Հռովմ. 8:26 «Հոգին ալ օգնութեան կը հասնի մեր տկարութիւններուն, որովհետեւ ինչ բանի համար աղօթելու ենք ըստ արժանւոյն չենք գիտեր…»: Մենք չենք գիտեր, Սուրբ Հոգին կու գայ ու կը սորվեցնէ: Միշտ յիշելու ենք, ճշմարիտ աղօթքի աղբիւրը Աստուած Ինքն է:

Աղօթքին Պարզութիւնը – Աստուած կ’ըսէ «Ինծի կանչէ» : Արդեօք կրնա՞ս «կանչէ» էն աւելի պարզ բան մը գտնել: Մեզի կը յիշեցնէ վախցող մանուկը որ իր մայրը կ’ուզէ, ի՞նչ կ’ընէ, կը կանչէ: Աղօթքը հոգիին փափաքն է: Կանչելը երբեմն ձայնաւոր է եւ շատ յաճախ ալ անձայն:  Կարճ նախադասութիւն մը, Պետրոս աղաղակեց «Տէր ազատէ զիս»:

Բ. Աստուծոյ Բաժինը – Պատասխանել

Ի՞նչ կը պատահի երբ մարդը կը կանչէ: Ահաւասիկ Աստուծոյ խոստումը՝ «պիտի պատասխանեմ»: Այսինքն երբ կը պատասխանենք Աստուծոյ հրաւէրին, Իր կողմէ պատասխան կայ: Գրեթէ անկարելի է աղօթել եւ պատասխան չունենալ:

Ան կը խոստանայ որոշ պատասխան– ուշադրութիւն ըրէ «պիտի պատասխանեմ»ին:

Երկրաւոր կեանքի ընթացքին շատ բաներու կը հաւատանք, ու հիմա ժամանակն է որ աւելի Աստուծոյ Խօսքին հաւատանք: Եթէ ինծի ըսես բարի նպատակի մը համար նուիրատուութիւն կ’ընե՞ս, հաւանաբար ըսեմ, այո, ինչու չէ հիմա իսկ չէք մը կը գրեմ: Ուստի չէք մը կը հանեմ, կը լեցնեմ, որու եւ որքան եւ ստորագրելով վարի անկիւնը քեզի կը յանձնեմ: Դուն նուիրատուութիւնը ստանալուդ վստահութիւն ունիս:

Այո, մարդուն խօսքին կը հաւատանք: Ի՜նչ սքանչելի պիտի ըլլայ եթէ Աստուծոյ ըսածին ալ հաւատանք: Ամբողջ ստեղծագործութեան մէջ պատճառ մը չկայ որ Աստուած Իր խոստումէն հրաժարի:

Չորս բառեր կան կապուած Աստուծոյ պատասխանին—Կրնանք ուղղակի պատասխան ստանալ, կրնանք տարբեր պատասխան ստանալ (մեր ակնկալածէն), յետաձգուած պատասխան եւ մերժողական, Աստուած կ’ըսէ ոչ:

Ան կը խոստանայ անձնական պատասխան – «Ինծի» եւ «քեզի»

Մեծագոյն աղօթքի պատասխանը նիւթական օգուտներ ունենալ չէ, նոյնիսկ ոչ հոգեւոր օրհնութիւն: Եթէ իսկապէս նոր ինքնաշարժի պէտք ունիս, լաւ է աղօթել եւ հիանալի է երբ պատասխան կ’ունենաս: Սակայն մեծագոյն աղօթքի պատասխանը Տէրոջը յայտնութիւնն է, ներքին վստահութիւն կու տայ երբ Աստուած ինքզինք կը յայտնէ: Յիսուս կ’ըսէ, «Կ’ըսեմ ձեզի, խնդրեցէք ու պիտի տրուի»:

Ան կը խոստանայ տեսանելի պատասխան – «պիտի ցուցնեմ»

Ասիկա մեզի կը յիշեցնէ Մտթ. 6:6 «…քեզի յայտնապէս հատուցում պիտի ընէ» Մինչեւ հիմա ամէն բան անձնական էր ու գաղտնի, ուրիշ ոչ մէկը գիտէ, «քու հայրդ որ գաղտուկը կը տեսնէ յայտնապէս քեզի հատուցում պիտի ընէ»: Աղօթքը գաղտնի բան մըն է, բայց երբ գաղնապէս կ’աղօթես, Տէրոջը կողմէ հրապարակաւ  աղօթքի պատասխանը պիտի լսես: Ուրեմն Տէրը կը պատասխանէ մեր աղօթքերուն տալով որոշ, անձնական ու տեսանելի պատասխան: Եւ ուշադրութիւն ընենք, Ան կը խոստանայ «մեծ ու խորին» բաներ, «մեծ» կը նշանակէ անհասկնալի, այսինքն երբ կ’աղօթենք Աստուած բաներ կ’ընէ, որոնք ուրիշ ոչ մէկը կրնայ ընել: Ծննդ. 18:14-ով հարցումը կ’ըսէ «Տէրոջը առջեւ դժուարին բան կա՞յ արդեօք, «խորին», անբացատրելի: Օրինակի համար Դանիէլ կրցաւ գաղտնիքներ յայտնել, Եղիա կրցաւ անձրեւը կեցնել, Եղիսէ զօրութիւն ստացաւ եւ հիւանդը կենդանացուց, Պետրոս բանտէն դուրս քալեց ի պատասխան եկեղեցւոյ աղօթքին:

Աստուած կը խոստանայ «մեծ ու խորին» պատասխան մեր աղօթքներուն:

Ի՜նչ գեղեցիկ հրաւէր է երբ կ’ըսէ-ինծի բեր ամենէն դժուար պարագան, մեծագոյն հարցերդ, դժուարին բան չկայ ինծի:

Կարեւոր բան մը եւս, ոչ միայն կը խոստանայ որոշ, անձնական, տեսանելի եւ մեծ պատասխան, նաեւ ջախջախիչ պատասխան, «զոր դուն չես գիտեր»: Երբ Աստուած կ’ըսէ «դուն չես գիտեր» ըսել կ’ուզէ ամէն պատասխան նախկինէն աւելի մեծ պիտի ըլլայ: Եկուր Ինծի ու փաստէ, «բերանդ լայն բաց եւ ես պիտի լեցնեմ» (Սաղմ. 81:10)

Աստուած հոյակապ, տուող, նուիրող եւ պատասխանող Աստուած է, դո՛ւն աղօթէ:

 

© 2021 by Dikran Shanlian, Published in «Բարի Լուր» Տարի 29,  Թիւ 241

Rev. Dikran Shanlian is the senior pastor of Armenian Evangelical Brethren Church (Glendale, CA).